۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دراسات فقهية في مسائل خلافية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'احمد بن حنبل' به 'احمد بن حنبل'
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'احمد بن حنبل' به 'احمد بن حنبل') |
||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
فصل دوم بيان نظريات فقها و تابعين در باره متعه است. | فصل دوم بيان نظريات فقها و تابعين در باره متعه است. | ||
مالك بن أنس كه يكى از ائمه اربعه اهل سنت است، متعه را جايز مى‌دانسته است. احمد بن حنبل كه يكى ديگر از ائمه اربعه است قائل به كراهت متعه بوده، نه حرمت آن. | مالك بن أنس كه يكى از ائمه اربعه اهل سنت است، متعه را جايز مى‌دانسته است. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] كه يكى ديگر از ائمه اربعه است قائل به كراهت متعه بوده، نه حرمت آن. | ||
سعيد بن جبير، از جمله تابعين قائل به جواز متعه است. عبد الملك بن عبد العزيز كه در زمان خود فقيه اهل مكه بوده و بيش از هفتاد زن را به ازدواج موقت درآورده بود، عطاء بن ابى رباح، طاووس يمانى، عمرو بن دينار، مجاهد بن جبر، سدى، حكم بن عتيبه و... ديگر تابعينى هستند كه به عنوان قائلين به جواز متعه نامشان در كتب تاريخ ثبت گرديده است. از ابو عمرو صاحب كتاب«الاستيعاب» نقل شده كه مى‌گفته تمامى اهل مكه و يمن قائل به جواز متعه بوده‌اند. | سعيد بن جبير، از جمله تابعين قائل به جواز متعه است. عبد الملك بن عبد العزيز كه در زمان خود فقيه اهل مكه بوده و بيش از هفتاد زن را به ازدواج موقت درآورده بود، عطاء بن ابى رباح، طاووس يمانى، عمرو بن دينار، مجاهد بن جبر، سدى، حكم بن عتيبه و... ديگر تابعينى هستند كه به عنوان قائلين به جواز متعه نامشان در كتب تاريخ ثبت گرديده است. از ابو عمرو صاحب كتاب«الاستيعاب» نقل شده كه مى‌گفته تمامى اهل مكه و يمن قائل به جواز متعه بوده‌اند. | ||