شرح و تفسیر دیوان امام خمینی«ره»: تفاوت میان نسخه‌ها

شرح و تفسیر دیوان امام خمینی«ره» (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۴۴

۲۲۷ بایت اضافه‌شده ، ۲۳ اکتبر

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۵۹۹

ویرایش

@@ خط ۴۵: / خط ۴۵: @@
 شیوه فرهنگ موضوعی در کتاب به این صورت است که مفاهیم و مضامین اصلی [[دیوان امام|دیوان امام خمینی(ره)]] در قالب مدخل‌های موضوعی دسته‌بندی شده‌اند<ref> مقدمه، ص ۱۶</ref>
-برای هر مدخل، ابیاتی از دیوان که با آن موضوع مرتبط هستند، آورده شده و به دنبال آن آدرس دقیق شعر (شماره صفحه و شماره غزل یا رباعی) در متن اصلی دیوان ذکر می‌شود. <ref> متن، ص 58</ref> برای مثال: مدخل "آب حیات":  <ref> ر.ک: همان، ص 33</ref> در این مدخل، ابیات مرتبط با مفهوم «آب حیات» گردآوری شده‌اند، از جمله:«
+برای هر مدخل، ابیاتی از دیوان که با آن موضوع مرتبط هستند، آورده شده و به دنبال آن آدرس دقیق شعر (شماره صفحه و شماره غزل یا رباعی) در متن اصلی دیوان ذکر می‌شود. <ref> متن، ص 58</ref> برای مثال: مدخل "آب حیات":  <ref> ر.ک: همان، ص 33</ref> در این مدخل، ابیات مرتبط با مفهوم «آب حیات» گردآوری شده‌اند، از جمله:
-هزار ساغر آب حیات خوردم از آن   لبان و همچو سکندر هنوز عطشانم
+{{شعر}}
+{{ب|''هزار ساغر آب حیات خوردم از آن''|2=''لبان و همچو سکندر هنوز عطشانم''}}
-این شیفتگان که در صراطند همه   جوینده چشمهٔ حیاتند همه
+{{ب|''این شیفتگان که در صراطند همه''|2=''جوینده چشمهٔ حیاتند همه''}}
+{{ب|''حق می‌طلبند و خود ندانند آن را''|2=''در آب به دنبال فراتند‌ همه''}}.ص ۱۵۶ غ ۱۱۸. (به معنای صفحه ۱۵۶، غزل شماره ۱۱۸) <ref> ر.ک: همان، ص 33</ref>
-حق می‌طلبند و خود ندانند آن را   در آب به دنبال فراتند‌ همه.
+{{پایان شعر}}
-ص ۱۵۶ غ ۱۱۸. (به معنای صفحه ۱۵۶، غزل شماره ۱۱۸) <ref> ر.ک: همان، ص 33</ref>
 -متن کامل دیوان:  مشتمل بر 149 غزل و 117 رباعی و چند قصیده و اشعاره متفرقه است . <ref> مقدمه،  ص 16 و متن، ص322 - 227</ref>
@@ خط ۸۴: / خط ۸۲: @@
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
+[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]
+[[رده:آثار امام خمینی]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط فاضل گرنه زاده]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1404 توسط فریدون سبحانی]]