تاریخ عرفان اسلامی و تصوف در ایران: سلسله‌های صوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخ عرفان اسلامی و تصوف در ایران: سلسله‌های صوفیه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۷

۱ بایت اضافه‌شده ، ۲۴ ژوئیه

جز

جایگزینی متن - 'سیدمحمد' به 'سید محمد'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۳۱

ویرایش

@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 فصل اول به تصوف در قرون ششم و هفتم هجری اختصاص دارد. در این بخش، نویسنده به معرفی بنیان‌گذاران سلسله‌های مهمی مانند کازرونیه (ابواسحاق کازرونی)، خواجگان (خواجه یوسف همدانی)، قادریه (عبدالقادر گیلانی)، روزبهانیه (روزبهان بقلی) و کبرویه (نجم‌الدین کبری) پرداخته است.
-در فصل دوم، سلسله‌های صوفیه از قرن هشتم تا دهم مورد بررسی قرار گرفته‌اند. از مهم‌ترین این سلسله‌ها می‌توان به صفویه (صفی‌الدین اردبیلی)، نوربخشیه (سیدمحمد نوربخش) و ذهبیه (برزش‌آبادی) اشاره کرد. این فصل همچنین به معرفی سه تن از مؤلفان بزرگ صوفی یعنی عزالدین کاشانی، شیخ محمود شبستری و عبدالرحمن جامی پرداخته است.
+در فصل دوم، سلسله‌های صوفیه از قرن هشتم تا دهم مورد بررسی قرار گرفته‌اند. از مهم‌ترین این سلسله‌ها می‌توان به صفویه (صفی‌الدین اردبیلی)، نوربخشیه (سید محمد نوربخش) و ذهبیه (برزش‌آبادی) اشاره کرد. این فصل همچنین به معرفی سه تن از مؤلفان بزرگ صوفی یعنی عزالدین کاشانی، شیخ محمود شبستری و عبدالرحمن جامی پرداخته است.
 فصل پایانی کتاب به تحولات تصوف از قرن دهم تا عصر حاضر اختصاص دارد. در این بخش سلسله‌های جدیدتر مانند خاکساریه، درویشان عجم و اویسیه معرفی شده‌اند. نویسنده در پایان به بررسی جریان‌های عرفانی در تشیع پرداخته و تفاوت‌های آن با تصوف سنتی را تحلیل کرده است.