شرح سنن إبن ماجة القزويني: تفاوت میان نسخه‌ها

شرح سنن إبن ماجة القزويني (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۰۰

۲۴۷ بایت اضافه‌شده ، ۲۹ مه

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۵۹۹

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''شرح سنن ابن ماجة القزويني'''، اثر ابوالحسن حنفی (معروف به سندی)، از جمله شروح مهم بر یکی از کتب شش‌گانه حدیثی اهل سنت (صحاح سته) محسوب می‌شود که در قرن سوم هجری نوشته شده است. این اثر، تفسیری جامع بر کتاب «سنن ابن ماجة» که خود از منابع اولیه و معتبر حدیثی بشمار می‌رود، است. مؤلف با عنوان «امام» یاد شده که نشان‌دهنده جایگاه بلند علمی و دینی وی در میان علمای اهل سنت است.
+'''شرح سنن ابن ماجة القزويني'''، اثر [[سندی، محمد بن عبد الهادی|ابوالحسن حنفی]] (معروف به سندی)، از جمله شروح مهم بر یکی از کتب شش‌گانه حدیثی اهل سنت (صحاح سته) محسوب می‌شود که در قرن سوم هجری نوشته شده است. این اثر، تفسیری جامع بر کتاب «[[سنن ابن ماجة]]» که خود از منابع اولیه و معتبر حدیثی بشمار می‌رود، است. مؤلف با عنوان «امام» یاد شده که نشان‌دهنده جایگاه بلند علمی و دینی وی در میان علمای اهل سنت است.
 ==ویژگی‌های کتاب==
-از جمله ویژگی‌های مهم این شرح، توجه ویژه مؤلف به علم نقد حدیث است. وی با دقت به بررسی اسناد احادیث پرداخته، روایات را از نظر صحت و ضعف ارزیابی کرده و در موارد بسیاری به مقایسه آن‌ها با روایات موجود در صحیحین (بخاری و مسلم) پرداخته است. این رویکرد انتقادی، کتاب را به منبعی معتبر در پژوهش‌های حدیثی تبدیل کرده است.
+از جمله ویژگی‌های مهم این شرح، توجه ویژه مؤلف به علم نقد حدیث است. وی با دقت به بررسی اسناد احادیث پرداخته، روایات را از نظر صحت و ضعف ارزیابی کرده و در موارد بسیاری به مقایسه آن‌ها با روایات موجود در صحیحین ([[صحيح البخاري|بخاری]] و [[صحيح مسلم|مسلم]]) پرداخته است. این رویکرد انتقادی، کتاب را به منبعی معتبر در پژوهش‌های حدیثی تبدیل کرده است.
-شرح سندی صرفاً یک تفسیر حدیثی نیست، بلکه اثری فقهی نیز محسوب می‌شود. مؤلف به‌تفصیل به استنباط احکام شرعی از احادیث پرداخته و آرای مختلف فقهای مذاهب اسلامی را در مسائل مورد بحث، نقل و بررسی کرده است. این ویژگی، کتاب را به منبعی ارزشمند برای پژوهشگران فقه مقارن تبدیل کرده است.
+شرح [[سندی، محمد بن عبد الهادی|سندی]] صرفاً یک تفسیر حدیثی نیست، بلکه اثری فقهی نیز محسوب می‌شود. مؤلف به‌تفصیل به استنباط احکام شرعی از احادیث پرداخته و آرای مختلف فقهای مذاهب اسلامی را در مسائل مورد بحث، نقل و بررسی کرده است. این ویژگی، کتاب را به منبعی ارزشمند برای پژوهشگران فقه مقارن تبدیل کرده است.
-سندی در مقدمه تصریح می‌کند که این شرح برای استفاده دو گروه اصلی تألیف شده است:
+[[سندی، محمد بن عبد الهادی|سندی]] در مقدمه تصریح می‌کند که این شرح برای استفاده دو گروه اصلی تألیف شده است:
 # قاریان (خوانندگان و محققان)؛
-# مدرسان (اساتید و معلمان حدیث). �بنابراین، این کتاب هم برای مطالعه فردی و هم برای تدریس در مراکز علمی طراحی شده و به نیازهای هر دو گروه پاسخ می‌دهد. مؤلف به‌ویژه بر کاربرد آن در «ضبط اللفظ» (فهم دقیق الفاظ) و «تقريب الغريب» (توضیح واژگان دشوار) تأکید دارد<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ج1، ص2</ref>.
+# مدرسان (اساتید و معلمان حدیث). بنابراین، این کتاب هم برای مطالعه فردی و هم برای تدریس در مراکز علمی طراحی شده و به نیازهای هر دو گروه پاسخ می‌دهد. مؤلف به‌ویژه بر کاربرد آن در «ضبط اللفظ» (فهم دقیق الفاظ) و «تقريب الغريب» (توضیح واژگان دشوار) تأکید دارد<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ج1، ص2</ref>.
 ==ساختار کتاب==
@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 ==روش شارح==
-امام سندی در شرح خود از روش‌های متعددی بهره برده است؛ از جمله:
+[[سندی، محمد بن عبد الهادی|امام سندی]] در شرح خود از روش‌های متعددی بهره برده است؛ از جمله:
 # تحلیل لغوی و معناشناختی عبارات دشوار، با ذکر بخشی از عبارت متن در داخل پرانتز، درحالی‌که در آغاز آن لفظ «قوله»، آمده<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص4، 6، 9 و 12</ref>.
 # بررسی سندی احادیث از نظر صحت و ضعف<ref>ر.ک: همان، ص10، 11، 17 و 24</ref>.