شاهنامه فردوسی هویت کوه‌نوردی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==گزارش کتاب==

1124 بیت سروده‌ای که هنوز پس از گذشت یک هزار سال، آدمی را به وجد می‌آورد، به دنیایی تازه می‌برد و به تفکری نو وا می‌دارد. سروده‌هایی تمام از جنس کوه و خورشید و ماه و غار و دشت و طبیعت، لشکری و سپاهی‌گری و مبارزه و تن‌آوری، که هر کس با هر نوع پیشه و کار و هرگونه اندیشه‌ای از آن بی‌بهره نخواهد ماند و به ویژه کوه‌نوردان، طبیعت‌گران و اهل هر رشته از ورزش‌های دیگر به خصوص ورزشکاران باستانی. 1124 بیت منظوماتی همچون سروده‌های زیرین، که بی‌شک در آثار هیچ یک از سرایندگان ایران و جهان، پیرامون کوه و کوهستان در دنیای کهن و روزگار امروز پیشینه ندارد.

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

در این کتاب پس از مختصری دربارۀ فردوسی و شاهنامۀ او، مباحثی دربارۀ کوه و کوه‌پیمایی در شاهنامۀ فردوسی نگارش شده است. در بخش دوم کتاب 1124 بیت از شاهنامه که در آنها فردوسی با بی‌نظیرترین وجه از کوه، کوه‌نوردی، کوه‌نوردی سپاهی‌گری، کوه و خورشید، کوه و مار، غار، برف و دیگر مواهب طبیعی به گونه‌ای زیبا و دلپذیر و بسیار زیبا توصیف به عمل آورده و از تعدادی کوه‌های ایران در آن عهد نام برده است، برای نمونه به توضیح چند مورد از آنها پرداخته شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3668 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />