۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
خاطرهنویسی و تجربهنگاری با رویکرد سازمانی و حرفهای (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۸
، ۱۲ آوریلجایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
یکی از مصیبتهای کهن ایرانیان، نهادینگی فرهنگ شفاهی است. همین موضوع مایۀ تکرار تجربههای گاه ناپسند است. بسیاری از حکمرانان و مدیران به دلایل گوناگون از توان نگارش مناسب برخوردار نیستند. همین واقعیت باعث میشود از خاطرهنویسی بگریزند. اینگونه مدیران به جای آنکه بگویند نمیتوانند بنویسند، همواره بهانههایی مانند کمبود وقت را مطرح میکنند؛ درحالیکه ساعت در جلساتی به سر میبرند که میتوانند بسیار کوتاهتر برگزار شوند. | یکی از مصیبتهای کهن ایرانیان، نهادینگی فرهنگ شفاهی است. همین موضوع مایۀ تکرار تجربههای گاه ناپسند است. بسیاری از حکمرانان و مدیران به دلایل گوناگون از توان نگارش مناسب برخوردار نیستند. همین واقعیت باعث میشود از خاطرهنویسی بگریزند. اینگونه مدیران به جای آنکه بگویند نمیتوانند بنویسند، همواره بهانههایی مانند کمبود وقت را مطرح میکنند؛ درحالیکه ساعت در جلساتی به سر میبرند که میتوانند بسیار کوتاهتر برگزار شوند. | ||
خاطره، توجه به وجهی از تجربۀ زیسته است که به آن آگاهی حاصل شده است. چهبسا وجوهی از تجربه که به سطح آگاهی نرسیده باشد؛ بنابراین انسان و جامعۀ انسانی از فواید و مزایای آگاهی به آن وجه در شکلبخشی درستتر به زندگی خود محروم بماند. این خاطرهها که در زندگی روزمره معمولاً به شکل تصادفی و بیقاعده و الابختکی در ذهن در رفتوآمدند، در علوم انسانی مورد توجه روشمند قرار میگیرند و سعی میشود از آنها و در آنها قواعد و اصولی کشف شود که به کار شناخت و بهبود زندگی فردی بیاید در روانشناسی؛ همچنین از خاطرههای جمعی مشترک، قواعد و اصولی کشف شود برای شناخت و بهبود زندگی اجتماعی در جامعهشناسی؛ و از هر دوی اینها یعنی روانشناسی و جامعهشناسی برای علوم بهرهبرداریکننده مانند مدیریت و ... . بنابراین کتابهایی از سنخ کتاب «خاطرهنویسی و تجربهنگاری» که همراه روایتی از خاطرهها و تجربههای نگارنده در صنعت است و از تجربۀ زیسته و دغدغههای نویسندهای علاقمند به سرنوشت کشور حکایت و روایت میکند، میتواند مورد توجه و استفاده و الگوگیری جدی قرار گیرد. | خاطره، توجه به وجهی از تجربۀ زیسته است که به آن آگاهی حاصل شده است. چهبسا وجوهی از تجربه که به سطح آگاهی نرسیده باشد؛ بنابراین انسان و جامعۀ انسانی از فواید و مزایای آگاهی به آن وجه در شکلبخشی درستتر به زندگی خود محروم بماند. این خاطرهها که در زندگی روزمره معمولاً به شکل تصادفی و بیقاعده و الابختکی در ذهن در رفتوآمدند، در علوم انسانی مورد توجه روشمند قرار میگیرند و سعی میشود از آنها و در آنها قواعد و اصولی کشف شود که به کار شناخت و بهبود زندگی فردی بیاید در روانشناسی؛ همچنین از خاطرههای جمعی مشترک، قواعد و اصولی کشف شود برای شناخت و بهبود زندگی اجتماعی در جامعهشناسی؛ و از هر دوی اینها یعنی روانشناسی و جامعهشناسی برای علوم بهرهبرداریکننده مانند مدیریت و.... بنابراین کتابهایی از سنخ کتاب «خاطرهنویسی و تجربهنگاری» که همراه روایتی از خاطرهها و تجربههای نگارنده در صنعت است و از تجربۀ زیسته و دغدغههای نویسندهای علاقمند به سرنوشت کشور حکایت و روایت میکند، میتواند مورد توجه و استفاده و الگوگیری جدی قرار گیرد. | ||
این کتاب با دو هدف نگاشته شده است: الف) ارائۀ تعریفها و فرایندهایی برای خاطرهنویسی و تجربهنگاری در بخش نخست؛ ب) ارائۀ یک نمونه برای کاربرد روش ترکیبی در خاطرهنویسی با تجربهنگاری در بخش دوم. بر این اساس در نوشتارهای بخش نخست، از شیوۀ تحلیلی و در بخش دوم از رویکرد روایتی استفاده شده است. | این کتاب با دو هدف نگاشته شده است: الف) ارائۀ تعریفها و فرایندهایی برای خاطرهنویسی و تجربهنگاری در بخش نخست؛ ب) ارائۀ یک نمونه برای کاربرد روش ترکیبی در خاطرهنویسی با تجربهنگاری در بخش دوم. بر این اساس در نوشتارهای بخش نخست، از شیوۀ تحلیلی و در بخش دوم از رویکرد روایتی استفاده شده است. | ||