خاطرهنویسی و تجربهنگاری با رویکرد سازمانی و حرفهای
خاطرهنویسی و تجربهنگاری با رویکرد سازمانی و حرفهای تألیف غلامرضا خاکی، این کتاب با دو هدف نگاشته شده است:
| خاطرهنویسی و تجربهنگاری با رویکرد سازمانی و حرفهای | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خاکی، غلامرضا (نویسنده) |
| ناشر | همرخ نگاشت |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1403 |
| شابک | 6ـ9ـ90288ـ622ـ978 |
| کد کنگره | |
الف) ارائۀ تعریفها و فرایندهایی برای خاطرهنویسی و تجربهنگاری در بخش نخست؛
ب) ارائۀ یک نمونه برای کاربرد روش ترکیبی در خاطرهنویسی با تجربهنگاری در بخش دوم. بر این اساس در نوشتارهای بخش نخست، از شیوۀ تحلیلی و در بخش دوم از رویکرد روایتی استفاده شده است.
ساختار
کتاب در دو بخش و چهار نوشتار نگاشته شده است.
گزارش کتاب
یکی از مصیبتهای کهن ایرانیان، نهادینگی فرهنگ شفاهی است. همین موضوع مایۀ تکرار تجربههای گاه ناپسند است. بسیاری از حکمرانان و مدیران به دلایل گوناگون از توان نگارش مناسب برخوردار نیستند. همین واقعیت باعث میشود از خاطرهنویسی بگریزند. اینگونه مدیران به جای آنکه بگویند نمیتوانند بنویسند، همواره بهانههایی مانند کمبود وقت را مطرح میکنند؛ درحالیکه ساعت در جلساتی به سر میبرند که میتوانند بسیار کوتاهتر برگزار شوند.
خاطره، توجه به وجهی از تجربۀ زیسته است که به آن آگاهی حاصل شده است. چهبسا وجوهی از تجربه که به سطح آگاهی نرسیده باشد؛ بنابراین انسان و جامعۀ انسانی از فواید و مزایای آگاهی به آن وجه در شکلبخشی درستتر به زندگی خود محروم بماند. این خاطرهها که در زندگی روزمره معمولاً به شکل تصادفی و بیقاعده و الابختکی در ذهن در رفتوآمدند، در علوم انسانی مورد توجه روشمند قرار میگیرند و سعی میشود از آنها و در آنها قواعد و اصولی کشف شود که به کار شناخت و بهبود زندگی فردی بیاید در روانشناسی؛ همچنین از خاطرههای جمعی مشترک، قواعد و اصولی کشف شود برای شناخت و بهبود زندگی اجتماعی در جامعهشناسی؛ و از هر دوی اینها یعنی روانشناسی و جامعهشناسی برای علوم بهرهبرداریکننده مانند مدیریت و.... بنابراین کتابهایی از سنخ کتاب «خاطرهنویسی و تجربهنگاری» که همراه روایتی از خاطرهها و تجربههای نگارنده در صنعت است و از تجربۀ زیسته و دغدغههای نویسندهای علاقمند به سرنوشت کشور حکایت و روایت میکند، میتواند مورد توجه و استفاده و الگوگیری جدی قرار گیرد.
این کتاب با دو هدف نگاشته شده است: الف) ارائۀ تعریفها و فرایندهایی برای خاطرهنویسی و تجربهنگاری در بخش نخست؛ ب) ارائۀ یک نمونه برای کاربرد روش ترکیبی در خاطرهنویسی با تجربهنگاری در بخش دوم. بر این اساس در نوشتارهای بخش نخست، از شیوۀ تحلیلی و در بخش دوم از رویکرد روایتی استفاده شده است.
در دو نوشتار نخست، خاطرهنویسی و تجربهنگاری و اهمیت و فرایند آنها تشریح میگردد. نویسنده در نوشتار سوم میکوشد چندوچون آغاز تا پایان مدیرشدن خود را شرح دهد. سپس در نوشتار چهارم در چارچوب هفت s آسیبشناسی مکنزی، آسیبهایی که در قلمرو کاری او وجود داشته، تدوین شده است و رویکرد ایجادی و اصلاحی دربارۀ هر یک را بیان میکند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات