پرش به محتوا

آنتولوژی شعر اجتماعی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''آنتولوژی شعر اجتماعی ایران''' با گردآوری و تألیف حافظ موسوی، آنچه در این کتاب مد نظر است، نه وجه عام یا شاخصۀ عمومی شعر، بلکه مطالعه و تحقیق در باب آن بخش از اشعاری است که به طور مشخص به اجتماع و سیاست پرداخته‌اند و می‌توان آنها را ذیل عنوان شعر اجتماعی و سیاسی طبقه‌بندی کرد.
'''آنتولوژی شعر اجتماعی ایران''' با گردآوری و تألیف [[موسوی، حافظ|حافظ موسوی]]، آنچه در این کتاب مد نظر است، نه وجه عام یا شاخصۀ عمومی شعر، بلکه مطالعه و تحقیق در باب آن بخش از اشعاری است که به طور مشخص به اجتماع و سیاست پرداخته‌اند و می‌توان آنها را ذیل عنوان شعر اجتماعی و سیاسی طبقه‌بندی کرد.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
خط ۴۰: خط ۴۰:
تعدادی از شاعران این مجموعه کارنامۀ شعری‌شان پیش از دهۀ شصت بسته شده است، اما تعداد بیشتری از آنها پس از دهۀ شصت نیز در فضای شعر فارسی حضور داشته و ای‌بسا که بهترین شعرهایشان را در دورۀ اخیر نوشته‌اند. در مورد گروه دوم تلاش شده شعرهای‌شان به گونه‌ای انتخاب شود که تغییرات و چرخش‌‌های احتمالی دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی‌شان نشان داده شود. با این حال تمرکز نویسنده در این بخش و به ویژه در مقدمۀ این کتاب، بر روی نحوۀ نگرش شاعران این مجموعه به مسائل اجتماعی و سیاسی مبتلا به کشورمان تا پیش از انقلاب سال پنجاه و هفت بوده است.
تعدادی از شاعران این مجموعه کارنامۀ شعری‌شان پیش از دهۀ شصت بسته شده است، اما تعداد بیشتری از آنها پس از دهۀ شصت نیز در فضای شعر فارسی حضور داشته و ای‌بسا که بهترین شعرهایشان را در دورۀ اخیر نوشته‌اند. در مورد گروه دوم تلاش شده شعرهای‌شان به گونه‌ای انتخاب شود که تغییرات و چرخش‌‌های احتمالی دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی‌شان نشان داده شود. با این حال تمرکز نویسنده در این بخش و به ویژه در مقدمۀ این کتاب، بر روی نحوۀ نگرش شاعران این مجموعه به مسائل اجتماعی و سیاسی مبتلا به کشورمان تا پیش از انقلاب سال پنجاه و هفت بوده است.


در مقدمۀ کتاب پس از مروری اجمالی بر تعاریفی که از شعر اجتماعی و سیاسی وجود دارد، به نقش شعر فارسی در احیاء و ماندگاری زبان فارسی و جایگاه آن در فرهنگ و هویت ملی ایرانیان اشاراتی شده است و سپس با مروری بر پیشینۀ رویکرد اجتماعی و سیاسی در شعر فارسی، کارنامۀ شعری چند تن از شاخص‌ترین شاعران معاصر، با تمرکز بر روی نحوۀ انعکاس تحولات سیاسی و اجتماعی ایران دورۀ پهلوی در آنها، به شکل توصیفی روایت شده است. برای این بخش، نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و نصرت رحمانی برگزیده شده‌اند. نیما به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، شاملو و اخوان به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، شاملو و اخوان به عنوان شاعرانی که اشعار اجتماعی و سیاسی‌شان بیشترین بازتاب را در بین روشنفکران دهه‌های سی تا پنجاه داشته است، و نصرت رحمانی به عنوان شاعری معترض و کمتر سیاسی. در این بخش همچنین شعر سهراب سپهری به عنوان شاعری که از سیاست رویگردان بود اما شعرش از تاثیر و طنین اجتماعی گسترده‌ای برخوردار بوده بررسی شده است.
در مقدمۀ کتاب پس از مروری اجمالی بر تعاریفی که از شعر اجتماعی و سیاسی وجود دارد، به نقش شعر فارسی در احیاء و ماندگاری زبان فارسی و جایگاه آن در فرهنگ و هویت ملی ایرانیان اشاراتی شده است و سپس با مروری بر پیشینۀ رویکرد اجتماعی و سیاسی در شعر فارسی، کارنامۀ شعری چند تن از شاخص‌ترین شاعران معاصر، با تمرکز بر روی نحوۀ انعکاس تحولات سیاسی و اجتماعی ایران دورۀ پهلوی در آنها، به شکل توصیفی روایت شده است. برای این بخش، [[نیما یوشیج]]، [[احمد شاملو]]، [[اخوان ثالث، مهدی|مهدی اخوان ثالث]] و [[نصرت رحمانی]] برگزیده شده‌اند. نیما به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، شاملو و [[اخوان ثالث، مهدی|اخوان]] به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، [[شاملو]] و [[اخوان ثالث، مهدی|اخوان]] به عنوان شاعرانی که اشعار اجتماعی و سیاسی‌شان بیشترین بازتاب را در بین روشنفکران دهه‌های سی تا پنجاه داشته است، و نصرت رحمانی به عنوان شاعری معترض و کمتر سیاسی. در این بخش همچنین شعر سهراب سپهری به عنوان شاعری که از سیاست رویگردان بود اما شعرش از تاثیر و طنین اجتماعی گسترده‌ای برخوردار بوده بررسی شده است.


بخش دیگری از این کتاب به نحوۀ بازتاب وقایع سیاسی تاریخ معاصر ایران در شعر سیاوش کسرایی به‌عنوان شاعری حزبی اختصاص یافته است. انتخاب سیاوش کسرایی به این دلیل است که او علاوه بر پایبندی به ایدئولوژی مارکسیستی نوع شوروی، همواره به سیاست‌های حزب تودۀ ایران وفادار بوده و خود را ملزم به تبلیغ آن می‌دانسته است. در این بخش می‌شد از شاعران هوادار جنبش چریکی نیز که همگی بیش و کم با زبان و استعاره‌هایی مشابه به تبلیغ یک حرف و سخن می‌پرداخته‌اند نمونه‌هایی را انتخاب کرد، اما هیچ یک از آنها در شعر فارسی از سابقه، معروفیت و اعتبار کسرایی برخوردار نبوده‌اند.
بخش دیگری از این کتاب به نحوۀ بازتاب وقایع سیاسی تاریخ معاصر ایران در شعر سیاوش کسرایی به‌عنوان شاعری حزبی اختصاص یافته است. انتخاب سیاوش کسرایی به این دلیل است که او علاوه بر پایبندی به ایدئولوژی مارکسیستی نوع شوروی، همواره به سیاست‌های حزب تودۀ ایران وفادار بوده و خود را ملزم به تبلیغ آن می‌دانسته است. در این بخش می‌شد از شاعران هوادار جنبش چریکی نیز که همگی بیش و کم با زبان و استعاره‌هایی مشابه به تبلیغ یک حرف و سخن می‌پرداخته‌اند نمونه‌هایی را انتخاب کرد، اما هیچ یک از آنها در شعر فارسی از سابقه، معروفیت و اعتبار کسرایی برخوردار نبوده‌اند.
خط ۴۷: خط ۴۷:


در بخش پایانی مقدمه چند مبحث کلی و مشترک دربارۀ شعر اجتماعی و سیاسی این دوره بررسی شده است که می‌تواند مدخلی برای پژوهش‌های آتی به حساب آید.<ref>[https://literaturelib.com/books/3341 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
در بخش پایانی مقدمه چند مبحث کلی و مشترک دربارۀ شعر اجتماعی و سیاسی این دوره بررسی شده است که می‌تواند مدخلی برای پژوهش‌های آتی به حساب آید.<ref>[https://literaturelib.com/books/3341 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />