جریده‌نگاران؛ کارکردهای ادبیات مطبوعاتی در مشروطه ایرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURجریده‌نگارانJ1.jpg | عنوان =جریده‌نگاران | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = کامیاب، مریم (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =فلات | مکان نشر =تهران | سال نشر =1397 | کد اتوماسیون =AUTOMATION...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''جریده‌نگاران؛ کارکردهای ادبیات مطبوعاتی در مشروطه ایرانی'''  تألیف مریم کامیاب، این کتاب در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که آیا جنبه‌های ادبی مطبوعات مشروطه، یعنی آن بخش از مطالب که در قالب نظم یا نثر و به صورت طنز عرضه شده است، توانسته در بسط مفهوم مشروطیت بین عوام، پیشبرد انقلاب مشروطه و نزدیک‌کردن تودۀ مردم به اهداف این انقلاب نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد و اگر پاسخ مثبت است، اجرای این نقش چگونه و با استفاده از چه ابزارهایی صورت گرفته است؟
'''جریده‌نگاران؛ کارکردهای ادبیات مطبوعاتی در مشروطه ایرانی'''  تألیف [[کامیاب، مریم|مریم کامیاب]]، این کتاب در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که آیا جنبه‌های ادبی مطبوعات مشروطه، یعنی آن بخش از مطالب که در قالب نظم یا نثر و به صورت طنز عرضه شده است، توانسته در بسط مفهوم مشروطیت بین عوام، پیشبرد انقلاب مشروطه و نزدیک‌کردن تودۀ مردم به اهداف این انقلاب نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد و اگر پاسخ مثبت است، اجرای این نقش چگونه و با استفاده از چه ابزارهایی صورت گرفته است؟


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۶: خط ۴۶:


فصل پایانی کتاب ناظر بر شیوه‌ها و ابزارهایی است که ادبیات در بستر مطبوعات از آن سود جست تا به بسط مفهوم مشروطیت میان مردم بپردازد و تودۀ مردم را با انقلاب همراه کند. این شیوه‌ها که از آنها برای انتقال مفاهیم جدید استفاده شده، عبارت است از کاربرد وزن‌ها و قالب‌های گوناگون، به‌خصوص تصنیف در آثار منظوم، استفاده از زبان طنز و بهره‌گیری از شیوۀ ساده‌نویسی که شامل کاربرد کلمات، ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه بوده است. همۀ این شیوه‌ها در بخش‌هایی جداگانه در این فصل مورد مطالعه قرار گرفته است. در پایان نیز نتایجی که از این پژوهش حاصل شده، به اختصار آورده شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3560 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
فصل پایانی کتاب ناظر بر شیوه‌ها و ابزارهایی است که ادبیات در بستر مطبوعات از آن سود جست تا به بسط مفهوم مشروطیت میان مردم بپردازد و تودۀ مردم را با انقلاب همراه کند. این شیوه‌ها که از آنها برای انتقال مفاهیم جدید استفاده شده، عبارت است از کاربرد وزن‌ها و قالب‌های گوناگون، به‌خصوص تصنیف در آثار منظوم، استفاده از زبان طنز و بهره‌گیری از شیوۀ ساده‌نویسی که شامل کاربرد کلمات، ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه بوده است. همۀ این شیوه‌ها در بخش‌هایی جداگانه در این فصل مورد مطالعه قرار گرفته است. در پایان نیز نتایجی که از این پژوهش حاصل شده، به اختصار آورده شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3560 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />