۱۴۶٬۹۰۹
ویرایش
ادبیات مدرن ایران در فاصلۀ دو انقلاب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ادبیات مدرن ایران در فاصلۀ دو انقلاب''' به کوشش یعقوب | '''ادبیات مدرن ایران در فاصلۀ دو انقلاب''' به کوشش [[آژند، یعقوب|یعقوب آژند]]، این کتاب در هفت بخش با عناوین مختلف به بررسی ادبیات بین دو انقلاب (مشروطیت تا انقلاب اسلامی) میپردازد و در بخش هشتم، برگزیدهای از آثار را ارائه میدهد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
داستاننویسی در ادبیات کهن فارسی ریشهای عمیق داشت؛ ولی نوشتن داستان به شیوۀ جدید و با رویکرد اجتماعی ـ سیاسی، مقارن با مشروطیت متداول شد. ترجمۀ داستانهای اروپایی در خلق داستانهای ایرانی جدید بسیار مؤثر بود. مسائل اجتماعی و اصلاح نهادهای کهنه، نظر داستاننویسان را جلب کرد. وضع نامطلوب زنان، امتیازات اجتماعی بعضی از طبقات جامعه، بدبختی طبقات فرودست و تصویر مصائب ملی از موضوعات نخستین داستانها بود. | داستاننویسی در ادبیات کهن فارسی ریشهای عمیق داشت؛ ولی نوشتن داستان به شیوۀ جدید و با رویکرد اجتماعی ـ سیاسی، مقارن با مشروطیت متداول شد. ترجمۀ داستانهای اروپایی در خلق داستانهای ایرانی جدید بسیار مؤثر بود. مسائل اجتماعی و اصلاح نهادهای کهنه، نظر داستاننویسان را جلب کرد. وضع نامطلوب زنان، امتیازات اجتماعی بعضی از طبقات جامعه، بدبختی طبقات فرودست و تصویر مصائب ملی از موضوعات نخستین داستانها بود. | ||
نمایشنامهنویسی در ایران از ترجمه شروع و چند نمایشنامه از مولیر فرانسوی به فارسی ترجمه شد. اما نخستین کسی که در جهان اسلام نمایشنامه به شیوۀ جدید نوشت، میرزا فتحعلی آخوندزاده بود که شش نمایشنامه و یک داستان به زبان ترکی نوشت و میرزا جعفر قرچهداغی آنها را با اطلاع خود نویسنده به فارسی برگرداند. ادبیات نمایشی ایران حاصل عناصری از تجدد ادبی بود و در دگرگونیهای اجتماعی و سیاسی و ادبی ایران تأثیری شایان داشت. | نمایشنامهنویسی در ایران از ترجمه شروع و چند نمایشنامه از مولیر فرانسوی به فارسی ترجمه شد. اما نخستین کسی که در جهان اسلام نمایشنامه به شیوۀ جدید نوشت، [[میرزا فتحعلی آخوندزاده]] بود که شش نمایشنامه و یک داستان به زبان ترکی نوشت و [[میرزا جعفر قرچهداغی]] آنها را با اطلاع خود نویسنده به فارسی برگرداند. ادبیات نمایشی ایران حاصل عناصری از تجدد ادبی بود و در دگرگونیهای اجتماعی و سیاسی و ادبی ایران تأثیری شایان داشت. | ||
این کتاب در هفت بخش با عناوین مختلف به بررسی ادبیات این دوره میپردازد و در بخش هشتم، برگزیدهای از آثار را ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/3587 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب در هفت بخش با عناوین مختلف به بررسی ادبیات این دوره میپردازد و در بخش هشتم، برگزیدهای از آثار را ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/3587 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||