۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فخر دوران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'لطف‌الله صافى گلپايگانى' به 'لطف‌الله صافى گلپايگانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type='otherBookNames'|نکوداشت استاد اعظم و زعیم بزرگ جهان اسلام مرحوم آیت‌الله | |data-type='otherBookNames'|نکوداشت استاد اعظم و زعیم بزرگ جهان اسلام مرحوم آیت‌الله بروجردی اعلی الله مقامه | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type='publisher'|دفتر تنظيم و نشر آثار حضرت آیت‌الله | |data-type='publisher'|دفتر تنظيم و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''فخر دوران'''، رساله‌اى است مختصر، برگرفته از پيام، خاطرات و مصاحبه‌هاى [[صافی، لطف الله|لطف‌الله صافى گلپايگانى]] | '''فخر دوران'''، رساله‌اى است مختصر، برگرفته از پيام، خاطرات و مصاحبه‌هاى [[صافی، لطف الله|لطف‌الله صافى گلپايگانى]] طى چند سال گذشته، در نكوداشت [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] كه به زبان فارسى و در دوران معاصر نوشته شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
كتاب با مقدمه ناشر آغاز و مطالب در چهار قسمت، تنظيم شده است. | كتاب با مقدمه ناشر آغاز و مطالب در چهار قسمت، تنظيم شده است. | ||
نويسنده در اين اثر، با قلمى شيوا، به بيان نكاتى مهم و معرفت‌بخش از سيره، زندگانى، دوران زعامت و ابعاد شخصيتى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] | نويسنده در اين اثر، با قلمى شيوا، به بيان نكاتى مهم و معرفت‌بخش از سيره، زندگانى، دوران زعامت و ابعاد شخصيتى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] پرداخته است <ref>ر.ك: اخبار علمى-فرهنگى، 1391، ص183</ref>. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
در مقدمه، به موضوع كتاب اشاره شده است <ref>مقدمه، ص7</ref>. | در مقدمه، به موضوع كتاب اشاره شده است <ref>مقدمه، ص7</ref>. | ||
بخش اول كتاب، مشتمل بر پيامى است كه در سال 1432ق، به‌مناسبت سالروز رحلت [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] | بخش اول كتاب، مشتمل بر پيامى است كه در سال 1432ق، به‌مناسبت سالروز رحلت [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] توسط معظم‌له صادر شده است كه بيانگر نمونه‌هايى از مكارم و فضايل اخلاق، مقام والاى علمى و نمونه‌هايى از احترام علماى ديگر به آن مرحوم مى‌باشد <ref>اخبار علمى-فرهنگى، 1391، ص183</ref>. | ||
بيم از خداوند، دورى از دنياطلبى، تجلى صفات متقين، دقت در صرف بيت‌المال، ساده‌زيستى، احترام به بزرگان، اهتمام به مستحبات، احترام به خادمان دين، دفاع از مكتب، تسلط بر آراى فرق و مذاهب، تسلط بر علم رجال و دفاع از حق در برابر دوستداران، از جمله مواردى است كه در اين پيام، در مورد ايشان، به آن اشاره شده است <ref>متن كتاب، ص11-15</ref>. | بيم از خداوند، دورى از دنياطلبى، تجلى صفات متقين، دقت در صرف بيت‌المال، ساده‌زيستى، احترام به بزرگان، اهتمام به مستحبات، احترام به خادمان دين، دفاع از مكتب، تسلط بر آراى فرق و مذاهب، تسلط بر علم رجال و دفاع از حق در برابر دوستداران، از جمله مواردى است كه در اين پيام، در مورد ايشان، به آن اشاره شده است <ref>متن كتاب، ص11-15</ref>. | ||
دفتر خاطرات، بخش دوم و مهم‌ترين قسمت اين كتاب ارزشمند است كه با مقدمه معظم‌له آغاز مى‌شود. ايشان در اين قسمت از كتاب، خاطرات درس‌آموزى از ابعاد اخلاقى - معنوى، مبارزه با غلو و عرفان‌هاى اصطلاحى، احترام علماى اديان و فرق به آن مرحوم و مواضع سياسى - مذهبى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] | دفتر خاطرات، بخش دوم و مهم‌ترين قسمت اين كتاب ارزشمند است كه با مقدمه معظم‌له آغاز مى‌شود. ايشان در اين قسمت از كتاب، خاطرات درس‌آموزى از ابعاد اخلاقى - معنوى، مبارزه با غلو و عرفان‌هاى اصطلاحى، احترام علماى اديان و فرق به آن مرحوم و مواضع سياسى - مذهبى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] را بيان مى‌دارند كه گنجينه گران‌بهايى از تاريخ زعامت آن مرجع يگانه محسوب مى‌گردد <ref>اخبار علمى - فرهنگى، 1391، ص183</ref>. | ||
باور عميق به خداوند و قيامت، شوق شهادت، زهد و ساده‌زيستى، نگرانى از مسئوليت خطير مرجعيت و تقسيم بيت‌المال، عدم مجامله و تعارف با اشخاص در امر حق، ادب و احترام نسبت به بزرگان، ادب نسبت به [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، تجليل از مؤسس حوزه، دلجويى از همراهان به هنگام ناراحتى، بوسيدن دست يكى از سادات بعد از جلسه درس، مراقبت بر پرهيز از غلو در امور اعتقادى، سادگى و هيبت معظم‌له و احترام علماى فرق به ايشان، اهتمام به تقريب مذاهب و نگرانى از انحطاط اوضاع سياسى و اقتصادى مسلمانان، نمونه‌هايى از ابعاد اخلاقى - معنوى مذكور براى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] | باور عميق به خداوند و قيامت، شوق شهادت، زهد و ساده‌زيستى، نگرانى از مسئوليت خطير مرجعيت و تقسيم بيت‌المال، عدم مجامله و تعارف با اشخاص در امر حق، ادب و احترام نسبت به بزرگان، ادب نسبت به [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، تجليل از مؤسس حوزه، دلجويى از همراهان به هنگام ناراحتى، بوسيدن دست يكى از سادات بعد از جلسه درس، مراقبت بر پرهيز از غلو در امور اعتقادى، سادگى و هيبت معظم‌له و احترام علماى فرق به ايشان، اهتمام به تقريب مذاهب و نگرانى از انحطاط اوضاع سياسى و اقتصادى مسلمانان، نمونه‌هايى از ابعاد اخلاقى - معنوى مذكور براى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] مى‌باشد <ref>متن كتاب، ص22-57</ref>. | ||
قسمت سوم كتاب به نقل مصاحبه مجله حوزه با معظم‌له درباره شخصيت آن مرحوم پرداخته است كه در سال 1370ش به طبع رسيده است. در اين مصاحبه، خصوصيات شيوه اجتهاد، سبك استنباط، تأثير تسلط بر اقوال عامه در استنباط، احترام و ادب در برابر بزرگان و برخى از ابعاد اخلاقى معنوى آن استاد بزرگ بيان شده است <ref>اخبار علمى - فرهنگى، 1391، ص183</ref>. | قسمت سوم كتاب به نقل مصاحبه مجله حوزه با معظم‌له درباره شخصيت آن مرحوم پرداخته است كه در سال 1370ش به طبع رسيده است. در اين مصاحبه، خصوصيات شيوه اجتهاد، سبك استنباط، تأثير تسلط بر اقوال عامه در استنباط، احترام و ادب در برابر بزرگان و برخى از ابعاد اخلاقى معنوى آن استاد بزرگ بيان شده است <ref>اخبار علمى - فرهنگى، 1391، ص183</ref>. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
آخرين قسمت كتاب، مصاحبه مجله نقد و نظر است كه در سال 1373ش چاپ و منتشر گرديده است. آيت‌الله صافى در اين مصاحبه، به بحث مفصلى درباره مباحث اصولى و فقهى آن مرحوم و شيوه‌هاى وى در اين مباحث پرداخته‌اند <ref>اخبار علمى - فرهنگى، 1391، ص183</ref>. | آخرين قسمت كتاب، مصاحبه مجله نقد و نظر است كه در سال 1373ش چاپ و منتشر گرديده است. آيت‌الله صافى در اين مصاحبه، به بحث مفصلى درباره مباحث اصولى و فقهى آن مرحوم و شيوه‌هاى وى در اين مباحث پرداخته‌اند <ref>اخبار علمى - فرهنگى، 1391، ص183</ref>. | ||
در فرازى از اين مصاحبه، به اطلاع وسيع [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] | در فرازى از اين مصاحبه، به اطلاع وسيع [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] بر اقوال علماى عامه، اشاره و اين نكته بيان شده است كه بدون شك، اطلاع بر فتواها و اقوال صحابه و تابعين و علماى عامه در فهم و استفاده صحيح از يك دسته از روايات كه نظر به آن اقوال دارند و همچنين در فهم جهت صدور روايات، مؤثر است؛ بنابراين هر كجا و در هر روايت كه متحمل باشد ناظر به اقوال غير اهل‌بيت(ع) است يا جهت صدور آن معلوم نباشد، اطلاع بر اين فتاوا و اقوال لازم است. اين علمى است كه قدماى فقها در آن متبحر بوده‌اند و به آن اهميت مى‌داده‌اند و [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] با احاطه عجيبى كه به اقوال صحابه و علماى اسلام از هر فرقه داشتند، اهميت اين علم و نياز فقيه را به آن روشن نمودند؛ به‌طورى كه كتاب «خلاف» پس از طبع اول و دوم كه به امر ايشان انجام گرفت، مكرر به طبع رسيد <ref>ر.ك: متن كتاب، ص118-119</ref>. | ||
نكته مهم ديگرى كه در اين مصاحبه به آن اشاره شده است، آن است كه معظم‌له، با تسلطى كه بر اصول داشتند و حتى صاحب ابتكاراتى نيز در آن بودند، در مقام استنباط، كمتر به اصول تمسك مى‌كردند و علت آن نيز تخصص كامل ايشان در فهم روايات و دقتى بود كه در آن‌ها به كار مى‌بردند و حسن سليقه‌اى بود كه در رفع تعارض بين اخبار متعارض داشتند؛ درعين‌حال، به علم اصول و نياز فقيه به آن، بسيار تأكيد داشتند و دليل آن، حاشيه مفصل و دقيق و عميقى است كه بر كفايه استادشان، مرقوم فرموده‌اند <ref>ر.ك: همان، ص120</ref>. | نكته مهم ديگرى كه در اين مصاحبه به آن اشاره شده است، آن است كه معظم‌له، با تسلطى كه بر اصول داشتند و حتى صاحب ابتكاراتى نيز در آن بودند، در مقام استنباط، كمتر به اصول تمسك مى‌كردند و علت آن نيز تخصص كامل ايشان در فهم روايات و دقتى بود كه در آن‌ها به كار مى‌بردند و حسن سليقه‌اى بود كه در رفع تعارض بين اخبار متعارض داشتند؛ درعين‌حال، به علم اصول و نياز فقيه به آن، بسيار تأكيد داشتند و دليل آن، حاشيه مفصل و دقيق و عميقى است كه بر كفايه استادشان، مرقوم فرموده‌اند <ref>ر.ك: همان، ص120</ref>. | ||