۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
#:این بخش، شامل اختلاف قرائات در مسائلی است که بهصورت مکرر، در قرآن کریم آمده و در نزد قاریان، به «اصول» معروف است. برای هریک از این اصول، بابی با توجه به جایی که برای اولین بار در قرآن آمده، اختصاص یافته است؛ بهعنوان مثال، این بخش با باب «استعاذه» آغاز شده و مذاهب و نظر قاریان درباره استعاذه، صیغههای ذکرشده برای آن و صیغه انتخابشده توسط اهل قرائت برای آن، ذکر گردیده و سپس، به باب «بسمله» پرداخته شده است. | #:این بخش، شامل اختلاف قرائات در مسائلی است که بهصورت مکرر، در قرآن کریم آمده و در نزد قاریان، به «اصول» معروف است. برای هریک از این اصول، بابی با توجه به جایی که برای اولین بار در قرآن آمده، اختصاص یافته است؛ بهعنوان مثال، این بخش با باب «استعاذه» آغاز شده و مذاهب و نظر قاریان درباره استعاذه، صیغههای ذکرشده برای آن و صیغه انتخابشده توسط اهل قرائت برای آن، ذکر گردیده و سپس، به باب «بسمله» پرداخته شده است. | ||
# فرش الحروف (احکام قرائت هریک از قاریان، مختص به مواضع خاص در قرآن): | # فرش الحروف (احکام قرائت هریک از قاریان، مختص به مواضع خاص در قرآن): | ||
این بخش، شامل ذکر اختلاف قاریان در مورد حروفی است که در قرآن کریم، نقش کمی داشته و در نزد ایشان، به «فرش الحروف» معروف است. این بخش، بر اساس ترتیب سور قرآن کریم، از سوره بقره تا ناس، تنظیم شده و در هر سوره، غالبا حروف مورد اختلاف، بهترتیب آیات ذکر گردیده و سپس با ذکر «یاءات» اضافه و حروف زاید، درحالیکه تفاوت قاریان درباره آنها بیان شده، سوره خاتمه یافته است. | #:این بخش، شامل ذکر اختلاف قاریان در مورد حروفی است که در قرآن کریم، نقش کمی داشته و در نزد ایشان، به «فرش الحروف» معروف است. این بخش، بر اساس ترتیب سور قرآن کریم، از سوره بقره تا ناس، تنظیم شده و در هر سوره، غالبا حروف مورد اختلاف، بهترتیب آیات ذکر گردیده و سپس با ذکر «یاءات» اضافه و حروف زاید، درحالیکه تفاوت قاریان درباره آنها بیان شده، سوره خاتمه یافته است. | ||
# باب التكبير: | # باب التكبير: | ||
این بخش، متضمن باب ذکر تکبیر در ختم قرآن به روایت بزی از ابن کثیر مکی است<ref>ر.ک: همان، ص73-75</ref>. | این بخش، متضمن باب ذکر تکبیر در ختم قرآن به روایت بزی از ابن کثیر مکی است<ref>ر.ک: همان، ص73-75</ref>. | ||