۱۴۶٬۳۲۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ سلسلة من نوادر المخطوطات: أمثال القرآن للماوردي، الأمثال فی القرآن لإبن قيم را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به سلسلة من نوادر المخطوطات: أمثال القرآن للماوردي، الأمثال في القرآن لإبن قيم منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سلسلة من نوادر المخطوطات: أمثال القرآن للماوردي، الأمثال فی القرآن لإبن قيم'''، مجموعهای است از دو کتاب ارزشمند «أمثال القرآن» ابوالحسن على بن محمد بن حبیب ماوردى (364-450ق) و | '''سلسلة من نوادر المخطوطات: أمثال القرآن للماوردي، الأمثال فی القرآن لإبن قيم'''، مجموعهای است از دو کتاب ارزشمند «أمثال القرآن» [[ماوردی، علی بن محمد|ابوالحسن على بن محمد بن حبیب ماوردى]] (364-450ق) و «[[الأمثال في القرآن الكريم (ابن قیم جوزیه)|الأمثال في القرآن]]» [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|شمسالدین، ابوعبدالله محمد بن ابىبکر بن ایوب]]، مشهور به [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیم جوزى]] (691-751ق) که توسط [[اثری، ابوعمرو|ابوعمرو اثری]]، در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. | ||
ازآنجاییکه پیش از این، | ازآنجاییکه پیش از این، «[[الأمثال في القرآن الكريم (ابن قیم جوزیه)|الأمثال في القرآن]]» [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیم جوزى]] معرفی شده است، در این نوشتار، فقط به معرفی کتاب «أمثال القرآن» [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردی]]، پرداخته خواهد شد. | ||
سیوطی از ماوردی و «أمثال القرآن» او بهنیکی یاد کرده و به نقل مطالبی از آن، پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص35</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] از [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردی]] و «أمثال القرآن» او بهنیکی یاد کرده و به نقل مطالبی از آن، پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص35</ref>. | ||
این کتاب، دارای امتیازات و ویژگیهای خاصی بوده که برخی از مهمترین آنها عبارتند از: | این کتاب، دارای امتیازات و ویژگیهای خاصی بوده که برخی از مهمترین آنها عبارتند از: | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
# مؤلف تنها به متون منقول و مأثورات اکتفا نکرده است، بلکه علاوه بر آنها، وجوه و مباحث مربوط به قرائات و احکام فقهی را نیز جمعآوری و ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>. | # مؤلف تنها به متون منقول و مأثورات اکتفا نکرده است، بلکه علاوه بر آنها، وجوه و مباحث مربوط به قرائات و احکام فقهی را نیز جمعآوری و ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>. | ||
ماوردی به کتابهای قرائت موجود در زمان خویش، اعتماد و از آنها، استفاده کرده است؛ از جمله | [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردی]] به کتابهای قرائت موجود در زمان خویش، اعتماد و از آنها، استفاده کرده است؛ از جمله «[[القراءات الشاذة و توجيهها النحوي|القراءات الشاذة]]» [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] و «[[الحجة في علل القراءات السبع]]» [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی حسن بن احمد فارسی]]. همچنین «[[تفسير الطبري، جامع البيان عن تأويل آي القرآن|جامع البيان عن تأويل آي القرآن]]» نیز از مهمترین منابع تفسیری وی محسوب میشود. وی مطالب لغوی و نحوی خود را نیز از منابع متعدد و متنوعی همچون تألیفات قرآنی بزرگانی چون [[کسایی، علی بن حمزه|کسایی]]، فراء، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]]، [[ثعلب، احمد بن یحیی|ثعلب]]، [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] و [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] به دست آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
نخستین مثل مذکور در کتاب، مثلی است مربوط به آیه 17 تا 20 سوره بقره: | نخستین مثل مذکور در کتاب، مثلی است مربوط به آیه 17 تا 20 سوره بقره: «مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَا يُبْصِرُونَ». پیرامون مثال مذکور در این آیه، اختلاف وجود داشته و [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، قتاده، ضحاک، مقاتل و سدی آن را مربوط به منافقین دانستهاند، ولی عطاء از ابن عباس روایت کرده که این درباره یهود است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص68-72</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||