بوارق الحقائق؛ تجلي الأسرار الروحية من وراء حجب المشاهد القدسية: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

نویسنده به مقصد دمشق سفر را آغاز کرده و در مسیر، وسوسه شیطانی به سراغش می‌آید که علم و فنون مختلف را اظهار کن و بر کرسی افاده منطق، نحو، فقه و تفسیر بنشین که مانند تو در این زمان نیست. پس از آن به مردی اعرابی برخورد می‌کند و سؤال و جواب‌هایی بین آنها رد و بدل می‌شود. اعرابی، روّاس را از شیطان و وسوسه‌های نفسش برحذر می‌دارد و به‌ناگاه از چشم او پنهان می‌شود. به اعتقاد نویسنده، روح احمد کبیر رفاعی بر او تجلی یافته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>‏.

نویسنده عبارات و ارشادات رفاعی را در لابه‌لای مطالب کتاب ذکر کرده است؛ از جمله از وی نقل می‌کند که در یکی از مجالسش ‌گفته است: ای سالک! بین خود و خدای خویش، نفس خود را کاوش کن؛ اگر برای نفس خود بهره‌ای بالاتر از بهره استادت دیدی، بر نفس خویش گریه کن؛ چراکه ارتباطت قطع شده است و اگر در نزد خویش چیزی را ارزشمندتر از حقایق و معانی دیدی، بر صدق خویش اشک بریز؛ چراکه کذابی و اگر در نزد خود مطلوبی را بالاتر از نبی(ص) یافتی، بر ایمان خویش نوحه‌سرایی کن؛ چراکه تو منافقی و اگر فعلی را بالاتر از فعل پروردگارت مشاهده کردی، بر توحید خویش شیون و زاری کن؛ چراکه تو مشرکی<ref>ر.ک: همان، ص79</ref>‏.

محقق اثر این کتاب را از روی نسخه خطی دارالکتب المصریه و یک نسخه که پیش از این به طبع رسیده، مورد تحقیق قرار داده است. او پس از تصحیح و ضبط نص، به استخراج احادیث وارده در نص پرداخته و شهرهایی را که شیخ به آنها مهاجرت کرده، در پانوشت معرفی کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص4</ref>‏.