۱۰۴٬۲۸۸
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
الف) یک کلمه: در این قسم از میانفزودهای [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] حداقل از یک اسم استفاده شده و در آن فعلی به کار نرفته است و این نوع کلمات در شاهنامه همواره به عنوان میانفزود کاربرد داشته است؛ برای مثال «داستان را» که همواره در جایگاه قید مختص ایفای نقش کرده است. | الف) یک کلمه: در این قسم از میانفزودهای [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] حداقل از یک اسم استفاده شده و در آن فعلی به کار نرفته است و این نوع کلمات در شاهنامه همواره به عنوان میانفزود کاربرد داشته است؛ برای مثال «داستان را» که همواره در جایگاه قید مختص ایفای نقش کرده است. | ||
ب) یک عبارت: گاه میانفزود در قالب یک عبارت قرار گرفته است؛ همچون عبارت «بیرون ز جنگ» در بیت زیر: که کار جهاندار ـ بیرون ز جنگ ـ | ب) یک عبارت: گاه میانفزود در قالب یک عبارت قرار گرفته است؛ همچون عبارت «بیرون ز جنگ» در بیت زیر: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''که کار جهاندار ـ بیرون ز جنگ ـ''|2=''خرد باید و دانش و نام و ننگ''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
پ) یک جمله: تقریباً در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] بیشتر میانفزودها به صورت یک جمله آمده که در بسیاری از آنها وجه فعل اخباری است. از این وجه فعل بیشتر برای آگاهیبخشی و اطلاعرسانی استفاده میشود و فردوسی نیز با بهرهگیری از جملۀ میانفزود، با این ساختار در تلاش است تا به مخاطب خویش پیامی را ابلاغ کند. | پ) یک جمله: تقریباً در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] بیشتر میانفزودها به صورت یک جمله آمده که در بسیاری از آنها وجه فعل اخباری است. از این وجه فعل بیشتر برای آگاهیبخشی و اطلاعرسانی استفاده میشود و فردوسی نیز با بهرهگیری از جملۀ میانفزود، با این ساختار در تلاش است تا به مخاطب خویش پیامی را ابلاغ کند. |