۱٬۱۲۴
ویرایش
(←ب) |
(←ب) |
||
خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
ابن خلدون اثر نخستین را كتاب «العبر و دیوانالمبتدإ و الخبر في أیامالعرب و العجم و البربر و من عاصرهم من ذويالسلطان الأكبر» نامیده است یعنى آن را «تاریخ نوع بشر به طور جامع و كامل» معرفى مىكند. ابن خلدون در فراغت كامل از اشتغالات سیاسى و در عزلت قلعه ابن سلامه آغاز به تألیف این تاریخ كرد. او با تألیف این اثر مىخواست پاسخى برای چراهای بسیاری كه تجربه روزمره و مشهوداتش پیش مىآورد، بیابد و اثری بیافریند كه به منزله اصل و مرجعى باشد برای مورخان آینده تا از آن به عنوان نمونه و سرمشق خویش بهره گیرند. | ابن خلدون اثر نخستین را كتاب «العبر و دیوانالمبتدإ و الخبر في أیامالعرب و العجم و البربر و من عاصرهم من ذويالسلطان الأكبر» نامیده است یعنى آن را «تاریخ نوع بشر به طور جامع و كامل» معرفى مىكند. ابن خلدون در فراغت كامل از اشتغالات سیاسى و در عزلت قلعه ابن سلامه آغاز به تألیف این تاریخ كرد. او با تألیف این اثر مىخواست پاسخى برای چراهای بسیاری كه تجربه روزمره و مشهوداتش پیش مىآورد، بیابد و اثری بیافریند كه به منزله اصل و مرجعى باشد برای مورخان آینده تا از آن به عنوان نمونه و سرمشق خویش بهره گیرند. | ||
وی در ضمن گزارش تاریخ مغرب در گذشته نزدیك به زمان خود، جز نقل از منابع مكتوب، روایات بسیاری از استادش آبلى مىآورد. نكته اخیر را با توجه به فاصله زمانى میان دوره شاگردی ابن خلدون نزد آبلى و عزلت در قلعه ابن سلامه (بیش از 20 سال) شاید بتوان به عنوان یكى از مراحل اوّلیه تكوین اندیشه تاریخى یا التفات به تاریخ در ذهن ابن خلدون تلقى كرد. وانگهى، هر چند تاریخ غیردینى در هیچ مدرسهای در قلمرو اسلامى عرضه نمىشد و تاریخ در میان مسلمانان نیز چون جوامع یونانى و لاتینى جنبه واقعهنگاری و داستانسرایى داشته است، اما كثرت نوشتههای تاریخى مسلمانان در سدههای میانى مؤید آن است كه در آن اعصار، دنیای اسلامى بسى بیش از مناطق دیگر مستعد پرورش فكر تاریخى بوده است و پیش از ابن خلدون در شمال غرب افریقا اندیشههایى شبیه افكار وی به شكلى ابتدایى مطرح بوده است. در وهله نخست، گذشته مغرب بود كه ذهن ابن خلدون را به خود مىكشید تا حال را در پرتو آن دریابد. بررسى گذشته، خود مشكلاتى پیش مىآورد كه جز با تعمق در پدیدهها و تحولات معاصر، راهبردن به حل آن میسر نبود. | |||
توجه به تاریخ، به عنوان وسیلهای برای حل مشكل زمان حال، آن را معنىدارتر از تاریخ سنتى مىكند و اشكالهای تاریخ نگاری سنتى و اخبار تاریخى را پیش مىكشد كه مستلزم پیدا كردن معیار و محكى برای تشخیص صحیح و سقیم و غث و سمین آن است. بر این اساس، پیش از پرداختن به علم تاریخ باید مبانى آن را مطرح كرد. این استدلال ذهنى، موجب تركیب و فصلبندی «شگفت» و بىسابقه تاریخ ابن خلدون شده است. او تألیف خود را بر یك مقدمه (در معنای عام آن، پیش گفتار) و 3 كتاب قرار داده است: مقدمه، در فضیلت دانش تاریخ و تحقیق روشهای آن و اشاره به اغلاط مورخان؛ كتاب نخست، در اجتماع و تمدن و یادكردن عوارض ذاتى آن...؛ كتاب دوم، در اخبار عرب و قبیلهها و دولتهای آن... و برخى از ملتها و دولتهای مشهور كه با ایشان همزمان بودهاند...؛ كتاب سوم، در اخبار بربر... و كشورها و دولتهایى كه آن قوم بهویژه در دیار مغرب تشكیل دادهاند. مقدمه و كتاب نخست همان است كه اصطلاحاً به مقدمه ابن خلدون معروف شده و تقریباً یك هفتم كل اثر تاریخى او را دربرمىگیرد (ج 1 از چاپ 7 جلدی تاریخ ابن خلدون). | توجه به تاریخ، به عنوان وسیلهای برای حل مشكل زمان حال، آن را معنىدارتر از تاریخ سنتى مىكند و اشكالهای تاریخ نگاری سنتى و اخبار تاریخى را پیش مىكشد كه مستلزم پیدا كردن معیار و محكى برای تشخیص صحیح و سقیم و غث و سمین آن است. بر این اساس، پیش از پرداختن به علم تاریخ باید مبانى آن را مطرح كرد. این استدلال ذهنى، موجب تركیب و فصلبندی «شگفت» و بىسابقه تاریخ ابن خلدون شده است. او تألیف خود را بر یك مقدمه (در معنای عام آن، پیش گفتار) و 3 كتاب قرار داده است: مقدمه، در فضیلت دانش تاریخ و تحقیق روشهای آن و اشاره به اغلاط مورخان؛ كتاب نخست، در اجتماع و تمدن و یادكردن عوارض ذاتى آن...؛ كتاب دوم، در اخبار عرب و قبیلهها و دولتهای آن... و برخى از ملتها و دولتهای مشهور كه با ایشان همزمان بودهاند...؛ كتاب سوم، در اخبار بربر... و كشورها و دولتهایى كه آن قوم بهویژه در دیار مغرب تشكیل دادهاند. مقدمه و كتاب نخست همان است كه اصطلاحاً به مقدمه ابن خلدون معروف شده و تقریباً یك هفتم كل اثر تاریخى او را دربرمىگیرد (ج 1 از چاپ 7 جلدی تاریخ ابن خلدون). |