۱۴۴٬۸۸۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنگاهی دیگر به بلاغت قرآنJ1.jpg | عنوان =نگاهی دیگر به بلاغت قرآن | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = بدوی، احمد احمد (نویسنده) باقر، علیرضا (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =شایا | مک...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''نگاهی دیگر به بلاغت قرآن: ترجمۀ کتاب «من بلاغة القرآن»''' تألیف احمد احمد | '''نگاهی دیگر به بلاغت قرآن: ترجمۀ کتاب «من بلاغة القرآن»''' تألیف [[بدوی، احمد احمد|احمد احمد بدوی]]، ترجمه [[باقر، علیرضا|علیرضا باقر]]؛ کتاب «[[من بلاغة القرآن]]» اثر ارزشمندی است که نویسندۀ آن [[بدوی، احمد احمد|احمد احمد بدوی]] با تکیه بر همین رویکرد تازه آن را نگاشته است. وی کتاب خود را در دو بخش سامان داده که بخش نخست آن به مباحث بلاغی اختصاص یافته و بخش دوم به معانی قرآنی که نوعی تفسیر موضوعی است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب در هفت فصل تدوین شده است. | کتاب در هفت فصل تدوین شده است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
اکنون چند دههای است که به برکت احیای اندیشههای جرجانی، ادیبان و شاعران بلاغتگریز عرب به این دانش روی آورده و میکوشند تا مبانی آن را نهتنها در نظم و نثر گرانسنگ ادیبان، که در قرآن بجویند. بیتردید فهم آموزههای جرجانی و پیروانش، پنجرهای نو به روی شگفتیهای بیهمتا و بیکران زبان قرآن میگشاید و دلها و دیدههای زیباجو را به گلگشتی در این بهشت فروهشته از آسمان فرا میخواند؛ گلگشتی که صاحبدلان و دیدهوران منصف را به پذیرش بیمانندی زبان قرآن میرساند و نشان میدهد که این چهرۀ اعجاز، نه ادعایی بیبنیان که حقیقتی متکی به برهان است. | اکنون چند دههای است که به برکت احیای اندیشههای جرجانی، ادیبان و شاعران بلاغتگریز عرب به این دانش روی آورده و میکوشند تا مبانی آن را نهتنها در نظم و نثر گرانسنگ ادیبان، که در قرآن بجویند. بیتردید فهم آموزههای جرجانی و پیروانش، پنجرهای نو به روی شگفتیهای بیهمتا و بیکران زبان قرآن میگشاید و دلها و دیدههای زیباجو را به گلگشتی در این بهشت فروهشته از آسمان فرا میخواند؛ گلگشتی که صاحبدلان و دیدهوران منصف را به پذیرش بیمانندی زبان قرآن میرساند و نشان میدهد که این چهرۀ اعجاز، نه ادعایی بیبنیان که حقیقتی متکی به برهان است. | ||
کتاب | کتاب «[[من بلاغة القرآن]]» اثر ارزشمندی است که نویسندۀ آن [[بدوی، احمد احمد|احمد احمد بدوی]] با تکیه بر همین رویکرد تازه آن را نگاشته است. وی کتاب خود را در دو بخش سامان داده که بخش نخست آن به مباحث بلاغی اختصاص یافته و بخش دوم به معانی قرآنی که نوعی تفسیر موضوعی است. بدوی کوشیده تا در بخش نخست کتاب خویش افزون بر محور قراردادن قرآن، نگاهی نو به موضوعات بلاغی اندازد و با نقد گفتههای پیشنیان، طرحی نو افکند. در ترجمۀ این کتاب، بخش دوم به طور کلی جذف شده و بخش اول با فصلبندی جدید ارائه شده است. | ||
در فصل نخست با عنوان «بحثهای مقدماتی» شش گفتار دربارۀ اثر ادبی، جایگاه ادبیات در نمودهای آگاهی، علوم بلاغی و نقد ادبی، خوانش ادبی، شیوۀ ادبی در قرآن و اعجاز قرآن آورده شده است. | در فصل نخست با عنوان «بحثهای مقدماتی» شش گفتار دربارۀ اثر ادبی، جایگاه ادبیات در نمودهای آگاهی، علوم بلاغی و نقد ادبی، خوانش ادبی، شیوۀ ادبی در قرآن و اعجاز قرآن آورده شده است. | ||