نگاهی دیگر به بلاغت قرآن: ترجمۀ کتاب «من بلاغة القرآن»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنگاهی دیگر به بلاغت قرآنJ1.jpg | عنوان =نگاهی دیگر به بلاغت قرآن | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = بدوی، احمد احمد (نویسنده) باقر، علیرضا (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =شایا | مک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''نگاهی دیگر به بلاغت قرآن: ترجمۀ کتاب «من بلاغة القرآن»''' تألیف احمد احمد بدوی، ترجمه علیرضا باقر؛ کتاب «من بلاغة القرآن» اثر ارزشمندی است که نویسندۀ آن احمد احمد بدوی با تکیه بر همین رویکرد تازه آن را نگاشته است. وی کتاب خود را در دو بخش سامان داده که بخش نخست آن به مباحث بلاغی اختصاص یافته و بخش دوم به معانی قرآنی که نوعی تفسیر موضوعی است.
'''نگاهی دیگر به بلاغت قرآن: ترجمۀ کتاب «من بلاغة القرآن»''' تألیف [[بدوی، احمد احمد|احمد احمد بدوی]]، ترجمه [[باقر، علیرضا|علیرضا باقر]]؛ کتاب «[[من بلاغة القرآن]]» اثر ارزشمندی است که نویسندۀ آن [[بدوی، احمد احمد|احمد احمد بدوی]] با تکیه بر همین رویکرد تازه آن را نگاشته است. وی کتاب خود را در دو بخش سامان داده که بخش نخست آن به مباحث بلاغی اختصاص یافته و بخش دوم به معانی قرآنی که نوعی تفسیر موضوعی است.
==ساختار==
==ساختار==
کتاب در هفت فصل تدوین شده است.
کتاب در هفت فصل تدوین شده است.
خط ۳۵: خط ۳۵:
اکنون چند دهه‌ای است که به برکت احیای اندیشه‌های جرجانی، ادیبان و شاعران بلاغت‌گریز عرب به این دانش روی آورده و می‌کوشند تا مبانی آن را نه‌تنها در نظم و نثر گران‌سنگ ادیبان، که در قرآن بجویند. بی‌تردید فهم آموزه‌های جرجانی و پیروانش، پنجره‌ای نو به روی شگفتی‌های بی‌همتا و بی‌کران زبان قرآن می‌گشاید و دل‌ها و دیده‌های زیباجو را به گلگشتی در این بهشت فروهشته از آسمان فرا می‌خواند؛ گلگشتی که صاحبدلان و دیده‌وران منصف را به پذیرش بی‌مانندی زبان قرآن می‌رساند و نشان می‌دهد که این چهرۀ اعجاز، نه ادعایی بی‌بنیان که حقیقتی متکی به برهان است.
اکنون چند دهه‌ای است که به برکت احیای اندیشه‌های جرجانی، ادیبان و شاعران بلاغت‌گریز عرب به این دانش روی آورده و می‌کوشند تا مبانی آن را نه‌تنها در نظم و نثر گران‌سنگ ادیبان، که در قرآن بجویند. بی‌تردید فهم آموزه‌های جرجانی و پیروانش، پنجره‌ای نو به روی شگفتی‌های بی‌همتا و بی‌کران زبان قرآن می‌گشاید و دل‌ها و دیده‌های زیباجو را به گلگشتی در این بهشت فروهشته از آسمان فرا می‌خواند؛ گلگشتی که صاحبدلان و دیده‌وران منصف را به پذیرش بی‌مانندی زبان قرآن می‌رساند و نشان می‌دهد که این چهرۀ اعجاز، نه ادعایی بی‌بنیان که حقیقتی متکی به برهان است.


کتاب «من بلاغة القرآن» اثر ارزشمندی است که نویسندۀ آن احمد احمد بدوی با تکیه بر همین رویکرد تازه آن را نگاشته است. وی کتاب خود را در دو بخش سامان داده که بخش نخست آن به مباحث بلاغی اختصاص یافته و بخش دوم به معانی قرآنی که نوعی تفسیر موضوعی است. بدوی کوشیده تا در بخش نخست کتاب خویش افزون بر محور قراردادن قرآن، نگاهی نو به موضوعات بلاغی اندازد و با نقد گفته‌های پیشنیان، طرحی نو افکند. در ترجمۀ این کتاب، بخش دوم به طور کلی جذف شده و بخش اول با فصل‌بندی جدید ارائه شده است.
کتاب «[[من بلاغة القرآن]]» اثر ارزشمندی است که نویسندۀ آن [[بدوی، احمد احمد|احمد احمد بدوی]] با تکیه بر همین رویکرد تازه آن را نگاشته است. وی کتاب خود را در دو بخش سامان داده که بخش نخست آن به مباحث بلاغی اختصاص یافته و بخش دوم به معانی قرآنی که نوعی تفسیر موضوعی است. بدوی کوشیده تا در بخش نخست کتاب خویش افزون بر محور قراردادن قرآن، نگاهی نو به موضوعات بلاغی اندازد و با نقد گفته‌های پیشنیان، طرحی نو افکند. در ترجمۀ این کتاب، بخش دوم به طور کلی جذف شده و بخش اول با فصل‌بندی جدید ارائه شده است.


در فصل نخست با عنوان «بحث‌های مقدماتی» شش گفتار دربارۀ اثر ادبی، جایگاه ادبیات در نمودهای آگاهی، علوم بلاغی و نقد ادبی، خوانش ادبی، شیوۀ ادبی در قرآن و اعجاز قرآن آورده شده است.
در فصل نخست با عنوان «بحث‌های مقدماتی» شش گفتار دربارۀ اثر ادبی، جایگاه ادبیات در نمودهای آگاهی، علوم بلاغی و نقد ادبی، خوانش ادبی، شیوۀ ادبی در قرآن و اعجاز قرآن آورده شده است.