۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خواجه نصير الدين طوسى' به 'خواجه نصير الدين طوسى'
جز (جایگزینی متن - 'ابن حجر' به 'ابن حجر') |
جز (جایگزینی متن - 'خواجه نصير الدين طوسى' به 'خواجه نصير الدين طوسى') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
سال بعد در اهر، محضر «كمال الدين، محمد نخجوانى»، طبيب صوفى، را دريافت. | سال بعد در اهر، محضر «كمال الدين، محمد نخجوانى»، طبيب صوفى، را دريافت. | ||
در 657ق، بناى رصدخانه مراغه آغاز و به همت خواجه نصير الدين | در 657ق، بناى رصدخانه مراغه آغاز و به همت [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]]، مجمع دانشمندان و فضلا شد و او نيز به خدمت خواجه پيوست. از چگونگى تاريخ دقيق اين تحول در زندگى وى اطلاعى در دست نيست. آن‌گونه كه خود وى نوشته است، او در 658ق، در مراغه در خدمت خواجه بوده است و در جاى ديگر، به فرار خود از دست كفار، در 659ق اشاره كرده است و باز در 670ق، وى را در مراغه مى‌بينيم. به‌هرحال، آزادى او از اسارت، مرهون خواجه بوده است. | ||
او نزديك بيست سال، در آذربايجان به سر برد و سال‌ها کتابدارى رصدخانه مراغه را به عهده داشت. در همين دوران، همسر ايرانى برگزيد و زبان فارسى را در حدى آموخت كه از ديوان‌هاى شاعرانى مانند معزى، عنصرى و لامعى استفاده مى‌كرد. | او نزديك بيست سال، در آذربايجان به سر برد و سال‌ها کتابدارى رصدخانه مراغه را به عهده داشت. در همين دوران، همسر ايرانى برگزيد و زبان فارسى را در حدى آموخت كه از ديوان‌هاى شاعرانى مانند معزى، عنصرى و لامعى استفاده مى‌كرد. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
1. محى الدين، ابى‌الفرج بن الجوزى؛ | 1. محى الدين، ابى‌الفرج بن الجوزى؛ | ||
2. خواجه نصير الدين | 2. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]]؛ | ||
3. عطاملك جوينى؛ | 3. عطاملك جوينى؛ | ||