۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابی طالب' به 'ابیطالب') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهلبیت') |
||
خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
دیوان وی که سراسر مدح والیان و امیران است، پس از مرگ شاعر به همت فرزندانش محمد سعید و کاظم گردآوری شد. محمد رضا سید سلمان و علی خاقانی با مقابلۀ نسخههای متعددی که در اختیار داشتند، در 1367ق/ 1948م دیوان تمیمی را منتشر کردند. به همراه این دیوان، مجموعه قصایدی در مدح شیخ عبدعلی، مولای هویزه با عنوان «الروضه التمیمیه» که حروف اول ابیات آن، همانند حروف رویِّ آن است، به چاپ رسید. | دیوان وی که سراسر مدح والیان و امیران است، پس از مرگ شاعر به همت فرزندانش محمد سعید و کاظم گردآوری شد. محمد رضا سید سلمان و علی خاقانی با مقابلۀ نسخههای متعددی که در اختیار داشتند، در 1367ق/ 1948م دیوان تمیمی را منتشر کردند. به همراه این دیوان، مجموعه قصایدی در مدح شیخ عبدعلی، مولای هویزه با عنوان «الروضه التمیمیه» که حروف اول ابیات آن، همانند حروف رویِّ آن است، به چاپ رسید. | ||
با عنایت به روشی که مصححان در چاپ دیوان به کار بردهاند، میتوان دریافت اشعاری که در دیوان وی گرد آمده، تنها بخش کوچکی از سرودههای اوست، و شاید اشعار فراوانی از وی در مدح و رثای بزرگان و | با عنایت به روشی که مصححان در چاپ دیوان به کار بردهاند، میتوان دریافت اشعاری که در دیوان وی گرد آمده، تنها بخش کوچکی از سرودههای اوست، و شاید اشعار فراوانی از وی در مدح و رثای بزرگان و اهلبیت(ع) باشد که ما برخی از آنها را در میان مجموعههای شعری مییابیم که البته با مقابلۀ دقیق میتوان استقصا نمود. | ||
از دیگر آثار شعری او، «القصیده الهمزیه فی مدح امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب» است که به همراه تخمیسی از عبدالباقی بن سلیمان فاروقی همراه همزیۀ بوصیری در قاهره(1309ق) به چاپ رسیده است. امین نیز برخی از اشعار او را که در مدح پیامبر(ص) و | از دیگر آثار شعری او، «القصیده الهمزیه فی مدح امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب» است که به همراه تخمیسی از عبدالباقی بن سلیمان فاروقی همراه همزیۀ بوصیری در قاهره(1309ق) به چاپ رسیده است. امین نیز برخی از اشعار او را که در مدح پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) سروده شده، گرد آورده است. آثار تمیمی منحصر به این اشعار نیست؛ خاقانی به نمونهای از «بند» نیز در آثار تمیمی اشاره کرده است. | ||
تمیمی تألیفاتی نیز داشته که جز نامی از آنها نمانده است، از جمله: الاخبارالمستفاده منمنادمات الشاهزاده. شرک العقول و غریب المنقول، که گویا در دوجلد به ترتیب سنوات بوده، و به روش تاریخنگاران از 1200ق آغاز، و به 1240ق ختم شده بوده است. وی در این کتاب به ایام وزارت داوودپاشا پرداخته است. وشاح الرود و الجواهر و العقود فی نظم الوزیر داود. این کتاب نیز ظاهراً به شرح احوال شعرای دربار داوودپاشا و اشعار و نکتهها و لطایفی که میان ایشان رد و بدل شده، پرداخته است<ref> ایرانناز کاشیان، ج 16، ص172-174</ref> | تمیمی تألیفاتی نیز داشته که جز نامی از آنها نمانده است، از جمله: الاخبارالمستفاده منمنادمات الشاهزاده. شرک العقول و غریب المنقول، که گویا در دوجلد به ترتیب سنوات بوده، و به روش تاریخنگاران از 1200ق آغاز، و به 1240ق ختم شده بوده است. وی در این کتاب به ایام وزارت داوودپاشا پرداخته است. وشاح الرود و الجواهر و العقود فی نظم الوزیر داود. این کتاب نیز ظاهراً به شرح احوال شعرای دربار داوودپاشا و اشعار و نکتهها و لطایفی که میان ایشان رد و بدل شده، پرداخته است<ref> ایرانناز کاشیان، ج 16، ص172-174</ref> |