پرش به محتوا

الدرر الفرائد فی شرح القواعد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR126232J1.jpg | عنوان = الدرر الفرائد فی شرح القواعد | عنوان‌های دیگر = قواعد الأحکام في معرفة الحلال و الحرام. شرح ** وجیزة‌ المسا‌ئل‌ | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مظفر، محمد حسن (نويسنده) علامه حلی، حسن بن یوسف (ن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''الدرر الفرائد في شرح القواعد'''، اثر آیت‌الله محمدحسن مظفر (1301- 1375ق)، شرحی است بر کتاب «قواعد الأحکام في معرفة الحلال والحرام» ابومنصور حسن بن یوسف بن علی بن مطهر اسدی، معروف به علامه حلی(647- 726ق) که با تحقیق عبدالحلیم عوض حلی، منتشر شده است.
'''الدرر الفرائد في شرح القواعد'''، اثر [[مظفر، محمدحسن|آیت‌الله محمدحسن مظفر]] (1301- 1375ق)، شرحی است بر کتاب «[[قواعد الأحكام|قواعد الأحکام في معرفة الحلال و الحرام]]» [[حلی، حسن بن یوسف|ابومنصور حسن بن یوسف بن علی بن مطهر اسدی]]، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]](647- 726ق) که با تحقیق [[حلی، عبدالحلیم|عبدالحلیم عوض حلی]]، منتشر شده است.


«قواعد الأحکام» کتابی است متین و جامع که شامل تمام ابواب فقهی از کتاب طهارت تا کتاب دیات بوده و به دلیل اهمیت این کتاب در سطح فقه امامیه، مورد بررسی و توجه قرار گرفته و همواره در حوزه‌های علمیه، فقهای قدیم و متجدد، به شرح و تعلیق آن پرداخته‌اند<ref>مقدمه، ص21</ref> که اثر حاضر نیز از جمله آنها بوده و بزرگانی همچون محمدطاهر آل راضی در مقدمه کتاب «دلائل الصدق»، علی خاقانی و محمدهادی امینی در «معجم المطبوعات النجفیة»، از آن یاد کرده و آن را ستوده‌اند<ref>همان، ج1، ص153- 154</ref>.
«قواعد الأحکام» کتابی است متین و جامع که شامل تمام ابواب فقهی از کتاب طهارت تا کتاب دیات بوده و به دلیل اهمیت این کتاب در سطح فقه امامیه، مورد بررسی و توجه قرار گرفته و همواره در حوزه‌های علمیه، فقهای قدیم و متجدد، به شرح و تعلیق آن پرداخته‌اند<ref>مقدمه، ص21</ref> که اثر حاضر نیز از جمله آنها بوده و بزرگانی همچون [[آل شیخ راضی، محمدطاهر|محمدطاهر آل راضی]] در مقدمه کتاب «[[دلائل الصدق لنهج الحق|دلائل الصدق]]»، [[علی خاقانی]] و [[امینی، محمدهادی|محمدهادی امینی]] در «[[معجم المطبوعات النجفية|معجم المطبوعات النجفیة]]»، از آن یاد کرده و آن را ستوده‌اند<ref>همان، ج1، ص153- 154</ref>.


با دقت در این کتاب، می‌توان دریافت که شارح، برخی از سخنان علمای برجسته‌ای مانند شیخ طوسی، ابن ادریس و سایر بزرگان را نقل نموده اما به نام ایشان، تصریح نکرده است و آنها را فقط به «بعضهم»، «بعض»، «قیل» یا کلمات مشابه آن، منسوب نموده و سپس، به مناقشه در آن اقوال و رد آنها پرداخته است. ظاهراً منظور وی از عدم تصریح به نام گوینده آن، احترام و اجلال گوینده بوده است<ref>همان،ص154</ref>.
با دقت در این کتاب، می‌توان دریافت که شارح، برخی از سخنان علمای برجسته‌ای مانند [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادریس]] و سایر بزرگان را نقل نموده اما به نام ایشان، تصریح نکرده است و آنها را فقط به «بعضهم»، «بعض»، «قیل» یا کلمات مشابه آن، منسوب نموده و سپس، به مناقشه در آن اقوال و رد آنها پرداخته است. ظاهراً منظور وی از عدم تصریح به نام گوینده آن، احترام و اجلال گوینده بوده است<ref>همان،ص154</ref>.
==ویژگی‌ها==
==ویژگی‌ها==
برخی از مهمترین ویژگی‌های شرح حاضر را می‌توان در مؤلفه‌ها و امور زیر، خلاصه نمود:
برخی از مهمترین ویژگی‌های شرح حاضر را می‌توان در مؤلفه‌ها و امور زیر، خلاصه نمود: