الحقيقة و المجاز في الرحلة إلي بلاد الشام و مصر و الحجاز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الحقيقة و المجاز في الرحلة إلی بلاد الشام و مصر و الحجاز'''، از آثار ادیب، شاعر، صوفی و مفتی حنفى دمشقی قرن دوازدهم هجری قمری، [[عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی]] (1050-1143ق)، مجموعه خاطرات روزانه نگارنده است که هنگام سفر به شهرهای کشورهای مذکور (سال 1105-1106ق) در طیّ 388 روز ثبت کرده است.

* هرچند [[احمد عبدالمجید هریدی]]، این کتاب و نویسنده‌اش را شناسانده<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-13</ref> و در مقدمه‌ای کوتاه و نارسا، فقط بر اهمیت «سفرنامه‌ها» در شناخت اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و جغرافیایی شهرها، تأکید کرده<ref>ر.ک: همان، ص5-7</ref>؛ ولیکن متأسفانه این کتاب را بدون تحقیق و تصحیح رها کرده و ناشر هم تصاویر صفحات نسخه خطی را از اول تا آخر منتشر ساخته است.

* [[احمد عبدالمجید هریدی]]، فهرستی تفصیلی برای مطالب کتاب حاضر فراهم آورده<ref>ر.ک: همان، ص15-82</ref> که بسیار ارزشمند است و محتوای آن را بادقت نشان می‌دهد.

* [[عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی]] با توجه به گرایش ادبی، شعری و صوفیانه‌اش، گزارش سفرش را مسجع نوشته و همراه با ده‌ها بیت شعر از خودش و دیگران آورده است و...

* [[عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی]] بعد از ذکر آیاتی از قرآن که بر سیر و سفر در روی زمین تأکید دارد، سفر خودش را «رحلت کبری» شمرده و سفرنامه خود را شامل 3 بخش (جولان در بلاد شام، رویکردی به بقاع مصر و تشرف به اقطار حجاز) دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص4</ref>. این سفر در سال 1105ق، آغاز شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6</ref> و در سال 1106ق، به پایان رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص487</ref>.

* در روز چهارشنبه (هشتادوچهارمین روز سفر)، 26 ربیع‌الاول به طرف شهر عسقلان رفتیم... حنبلی در تاریخش گفته است: عسقلان از زیباترین شهرها بود... در آنجا زیارتگاه بزرگی قرار دارد که برخی از خلفای فاطمی مصر آن را ساخته‌اند؛ در جایی که گمان می‌کردند که سر [[امام حسین بن علی(ع)]] در آنجا دفن شده است...<ref>ر.ک: همان، ص151</ref>.