رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع =

'''رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب''' تألیف پروین دخت تدین؛ این مجموعه سخن از عملکرد افرادی است که از انقلاب مشروطیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت هفتاد سال (1287-1357) سکاندار تعلیم و تربیت نوباوگان استان فارس بوده اند و حال عملکرد آن ها با فاصله‌ای نسبتا طولانی زیر ذره بین قرار می گیرد.

سخن از جماعتی است که روز و روزگاری، شمع دل افروز جامعۀ ما بودند و زدایندۀ پرده‌های ظلمت و ضلالت و جهالت، در نقش رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش در فارس. سرزمینی موصوف به «مکتب شیراز» که زادگاه دو ستارۀ درخشان در آسمان ادب جهانی بودند؛ شیخ سعدی و خواجه حافظ. و شهرت به «دارالعلم» و «برج اولیاء» داشت با ویژگی‌هایطبیعی، همچون: لطافت هوا و طراوت فضا و آب های گوارا و باغ های مصفا و مردمی صاحبدل و صاحبنظر، همچون مؤلفان «فارسنامۀ ناصری» و«آثار العجم» و ...

این مجموعه سخن از عملکرد افرادی است که از انقلاب مشروطیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت هفتاد سال (1287-1357) سکاندار تعلیم و تربیت نوباوگان استان فارس بوده اند و حال عملکرد آن ها با فاصله‌ای نسبتا طولانی زیر ذره بین قرار می گیرد. از آنجا که هر فرهنگ غنی و ریشه داری دارای جوهره حیاتی است که از دورانی به دورانی دیگر و از نسلی به نسل جدید منتقل می‌شود و جوهرۀ حیاتی موجود در هر فرهنگ ممکن است دارای حشو و زوائدی باشد که متناسب با دنیای امروز نباشد، لازم است با مقتضیات زمان همراه شده و پالایش یابد. چه به کمک همین فرهنگ پالایش یافته است که می توان زمان گذشته را به زمان حال پیوند داد و از گذشته عبرت گرفت. تعلیم و تربیت نیز به عنوان یکی از پایه‌های اساسی فرهنگ هر کشور از این امر مستثنی نیست.  <ref> [https://www.historylib.com/books/2768 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]