کاوش در ایران (عکس‌های اریش اف. اشمیت. سال‌های 1319- 1309 خورشیدی): تفاوت میان نسخه‌ها

در خرداد 1310/ ژوئن 1931 موزه‌ی باستان شناسی و انسان شناسی دانشگاه پنسیلوانیا نخستین هیئت اکتشافی باستان شناسی را با همکاری موزه‌ی هنری فیلادلفیا ( در آن زمان موزه‌ی هنری پنسیلوانیا) به ایران (در آن زمان پرشیا) اعزام کرد. مأموریت این هیئت، که در ایران به هیئت مشترک باستان شناسی معروف بود، عبارت بود از حفاری‌های دوره‌ی مفرغ در تپه حصار (4500- 2000 پ.م) در نزدیکی شهر دامغان، واقع در شمال شرقی ایران، و کاخ ساسانی (سده‌ی سوم تا هفتم میلادی) که بر ویرانه‌های این سکونتگاه بنا شده بود. این کاخ مجموعه بناهای عظیمی بود با گچبری‌های چشمگیر از دوران پیش از اسلام.

هوراس اف. جین مدیر موزه‌ی دانشگاه، اشمیت، باستان شناس جوان آلمانی را برای اجرای این پروژه منصوب کرده بود. پروژه‌ی دامغان موجب شد تا اشمیت به برنامه‌های جدید اکتشافی در محوطه‌ها و مناطق باستانی بی شماری در ایران رهنمون شود، در کار باستان شناسی جهان کهن مهارت یابد و بتواند همچون پژوهشگری خانه به دوش از زندگی لذت ببرد. با پشتکار و عزم راسخ اشمیت و جین، کار کاوش در پروژه‌ی دامغان تا دو فصل، از خرداد ماه 1310 تا دیماه 1311، ادامه یافت. این پروژه موفقیت عظیمی بود. نه تنها به سبب یافتن 5000شی ء و گورهای بی شمار، بلکه به این علت که یکی از نخستین پروژه‌های روشمند اکتشاف در ایران به شمار می رفت. اگرچه پروژه متکی به دقت روش شناسانه و نظریه‌ی باستان شناختی آن زمان نبود، اما شیوه‌ی مبتنی بر دانش انسان شناسانه‌ی اشمیت در آن روزگار حرکتی انقلابی به شمار می رفت. پروژه‌ی تپه حصار هنوز هم پایه و اساس کار بررسی و تفسیر توالی فرهگ ها در منطقه است.