کاوش در ایران (عکس‌های اریش اف. اشمیت. سال‌های 1319- 1309 خورشیدی): تفاوت میان نسخه‌ها

هوراس اف. جین مدیر موزه‌ی دانشگاه، اشمیت، باستان شناس جوان آلمانی را برای اجرای این پروژه منصوب کرده بود. پروژه‌ی دامغان موجب شد تا اشمیت به برنامه‌های جدید اکتشافی در محوطه ها و مناطق باستانی بی شماری در ایران رهنمون شود، در کار باستان شناسی جهان کهن مهارت یابد و بتواند همچون پژوهشگری خانه به دوش از زندگی لذت ببرد. با پشتکار و عزم راسخ اشمیت و جین، کار کاوش در پروژه‌ی دامغان تا دو فصل، از خرداد ماه 1310 تا دیماه 1311، ادامه یافت. این پروژه موفقیت عظیمی بود. نه تنها به سبب یافتن 5000شی ء و گورهای بی شمار، بلکه به این علت که یکی از نخستین پروژه‌های روشمند اکتشاف در ایران به شمار می رفت. اگرچه پروژه متکی به دقت روش شناسانه و نظریه‌ی باستان شناختی آن زمان نبود، اما شیوه‌ی مبتنی بر دانش انسان شناسانه‌ی اشمیت در آن روزگار حرکتی انقلابی به شمار می رفت. پروژه‌ی تپه حصار هنوز هم پایه و اساس کار بررسی و تفسیر توالی فرهگ ها در منطقه است.

در پایان فصل دوم کاوش، نیمی از یافته ها انتخاب و به موزه‌ی دانشگاه فیلادلفیا ارسال شد. نیم دیگر طبق بند مربوط به تقسیم یافته ها در قانون جدید عتیقات ایران به موزه‌ی تهران واگذار شد. موزه‌ی هنری فیلادلفیا سهم خود را از گچبری‌های معماری تنها از حفاری‌های کاخ ساسانی به دست آورد. اشمیت و گروه او، نزدیک به 2600 عکس سیاه و سفید گرفتند، که بعضی از آن‌ها کیفیت بی نظیری داشتند و در آلبوم هایی گذاشته شدند. اشمیت گزارش‌های اولیه‌ی پروژه‌ی دامغان و اکثر اسناد میدانی را به آرشیو موزه‌ی دانشگاه واگذار کرد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2340 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>