پرش به محتوا

بدايع الأخبار (وقايع بهبهان در زمان حمله محمود افغان): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''بدایع الاخبار'''، تألیف میرزا عبدالنبی شیخ‌الاسلام بهبهانی (زنده در 1142ق)، یکی از آثار ارزشمند زبان و ادبیات فارسی و از مآخذ‌ مهم‌ عصر‌ صفویه درباره‌ حمله محمود افغان به اصفهان و محاصره‌‌ بهبهان‌ است. کتاب به‌انضمام شش گزارش درباره حمله افغان‌ها به اصفهان و روستاهای خراسان با مقدمه، تصحیح و توضیحات سید سعید میرمحمدصادق منتشر شده است.
'''بدایع الاخبار'''، تألیف [[شیخ‌الاسلام بهبهانی، عبد النبی|میرزا عبدالنبی شیخ‌الاسلام بهبهانی]] (زنده در 1142ق)، یکی از آثار ارزشمند زبان و ادبیات فارسی و از مآخذ‌ مهم‌ عصر‌ صفویه درباره‌ حمله محمود افغان به اصفهان و محاصره‌‌ بهبهان‌ است. کتاب به‌انضمام شش گزارش درباره حمله افغان‌ها به اصفهان و روستاهای خراسان با مقدمه، تصحیح و توضیحات [[سید سعید میرمحمدصادق]] منتشر شده است.


کتاب بدایع الاخبار شامل پیشگفتار، دیباچه‌ مصحح‌، متن‌ اصلی‌ بدایع الاخبار و شش پیوست همراه با یادداشت‌ها و نمایه‌ها و کتابنامه است. این کتاب را می‌توان‌ الگوی برخی از مورخان متأخر عصر صفوی و اوایل دوره‌ نادر دانست؛ به‌ویژه در‌ دو‌ بخش‌ محاصره و قحطی اصفهان و مرگ صـفی‌میرزا، از این لحاظ شباهت‌ زیادی به کتاب «مرآت واردات» محمدشفیع طهرانی‌ (متولد 1087ق) دارد<ref>ر.ک: شبانه، رحیم، ص37</ref>‏.
کتاب بدایع الاخبار شامل پیشگفتار، دیباچه‌ مصحح‌، متن‌ اصلی‌ بدایع الاخبار و شش پیوست همراه با یادداشت‌ها و نمایه‌ها و کتابنامه است. این کتاب را می‌توان‌ الگوی برخی از مورخان متأخر عصر صفوی و اوایل دوره‌ نادر دانست؛ به‌ویژه در‌ دو‌ بخش‌ محاصره و قحطی اصفهان و مرگ صـفی‌میرزا، از این لحاظ شباهت‌ زیادی به کتاب «[[مرآت واردات (تاریخ سقوط صفویان، پیامدهای آن و فرمانروایی ملک محمود سیستانی)|مرآت واردات]]» [[وارد، محمدشفيع|محمدشفیع طهرانی‌]] (متولد 1087ق) دارد<ref>ر.ک: شبانه، رحیم، ص37</ref>‏.


نویسنده که خود ادیب بزرگی بوده،‌ بسیاری‌ از‌ اشعار را در متن کتاب با توجه به مناسبت موضوع از‌ منابع‌ ادبی گـرفته و به سبک تقلید آن را تغییر داده و به‌کار برده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.
نویسنده که خود ادیب بزرگی بوده،‌ بسیاری‌ از‌ اشعار را در متن کتاب با توجه به مناسبت موضوع از‌ منابع‌ ادبی گـرفته و به سبک تقلید آن را تغییر داده و به‌کار برده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.