پرش به محتوا

معارج نهج‌البلاغة (تحقیق طیب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهج‌البلاغه'
جز (جایگزینی متن - 'ده ها' به 'ده‌ها')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهج‌البلاغه')
 
خط ۱۲: خط ۱۲:
| زبان = عربي   
| زبان = عربي   
| کد کنگره =‏‎‏ب‎‏9‎‏م‎‏6‎‏ ‎‏1380 / 38/02 BP  
| کد کنگره =‏‎‏ب‎‏9‎‏م‎‏6‎‏ ‎‏1380 / 38/02 BP  
| موضوع =علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - نقد و تفسير
| موضوع =علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسير
علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‎‌‌ها
علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‎‌‌ها
علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‎‌‌ها
علي بن ابي طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‎‌‌ها
خط ۳۲: خط ۳۲:
}}
}}


'''معارج نهج‌البلاغة''' تألیف [[بیهقی، علی بن زید|على بن زید البیهقى فرید خراسانى]] کتاب، اولین شرح نهج البلاغه است و شارح آن، از شعرا و علمای قرن ششم هجری و صاحب ده‌ها تألیف است. وی، با آشنایی با نهج البلاغه، اقدام به شرح آن کرده و این اثر، برای اولین بار، از لابه لای کتاب‌های خطی، تحقیق و احیا شده است.
'''معارج نهج‌البلاغة''' تألیف [[بیهقی، علی بن زید|على بن زید البیهقى فرید خراسانى]] کتاب، اولین شرح نهج‌البلاغه است و شارح آن، از شعرا و علمای قرن ششم هجری و صاحب ده‌ها تألیف است. وی، با آشنایی با نهج‌البلاغه، اقدام به شرح آن کرده و این اثر، برای اولین بار، از لابه لای کتاب‌های خطی، تحقیق و احیا شده است.


شرح وی، که خود آن را در دو جلد نوشته، مختصر و به صورت ذکر فراز کوتاهی از نهج‌البلاغه و سپس تفسیر و تبیین آن است، و بیشتر ناظر بر شرح الفاظ و توجه به نکات صرفی است. بخش‌هایی از خطبه‌ها و نامه‌ها و وصایا که نویسنده آنها را نیاز به شرح ندیده، از آنها صرف نظر کرده و تنها بخش‌های مشکل و نیازمند تفسیر را، شرح کرده است. او در تاریخ سیزدهم جمادی الاولی ۵۵۲ هجری از کتابت آن فراغت یافته است.
شرح وی، که خود آن را در دو جلد نوشته، مختصر و به صورت ذکر فراز کوتاهی از نهج‌البلاغه و سپس تفسیر و تبیین آن است، و بیشتر ناظر بر شرح الفاظ و توجه به نکات صرفی است. بخش‌هایی از خطبه‌ها و نامه‌ها و وصایا که نویسنده آنها را نیاز به شرح ندیده، از آنها صرف نظر کرده و تنها بخش‌های مشکل و نیازمند تفسیر را، شرح کرده است. او در تاریخ سیزدهم جمادی الاولی ۵۵۲ هجری از کتابت آن فراغت یافته است.