۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ن ها' به 'نها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می رود' به 'میرود') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
جدایی انسان و حیوان پس از منزل حیوانیت؛ انسان تا منزل حیوانیت با سایر حیوانات هم قدم بوده و از این منزل دو راه در پیش دارد که با قدم اختیار باید طی کند: یکی منزل سعادت، که صراط مستقیم رب العالمین است. «انيّ رَبيِّ عَ لی صِراطٍ مُسْتَقیم». و یکی راه شقاوت که طریق معوج شیطان رجیم است. | جدایی انسان و حیوان پس از منزل حیوانیت؛ انسان تا منزل حیوانیت با سایر حیوانات هم قدم بوده و از این منزل دو راه در پیش دارد که با قدم اختیار باید طی کند: یکی منزل سعادت، که صراط مستقیم رب العالمین است. «انيّ رَبيِّ عَ لی صِراطٍ مُسْتَقیم». و یکی راه شقاوت که طریق معوج شیطان رجیم است. | ||
سیر تکامل نفس و خروج از طبیعت؛ نفس از اول به مقتضای جبلّت و فطرت، از طبیعت بیرون | سیر تکامل نفس و خروج از طبیعت؛ نفس از اول به مقتضای جبلّت و فطرت، از طبیعت بیرون میرود. منتها یا شقیّاً و یا سعیداً. و در سعادت یا شقاوت، تجرد پیدا میکند. لذا از مرتبهای که قدم به عالم طبیعت گذاشته، قوای عزرائیلیه کار میکنند و او را مرتبه به مرتبه از طبیعت بالا میکشند، البته نفوس جزئیه را عمّال عزرائیل و نفوس قویهّ را خود آن حضرت بالا میکشد -چنانکه آن وهم های ضعیف را هم شیطان بالکل تربیت نمیکند، بلکه عمّال او اینها را تربیت میکنند- تا کار به جایی می رسد که نفس در صفای تجرد، کامل میشود که جوهر طبیعی و مادی در جوهره آن از افق طبیعت خارج میگردد. | ||
'''فصل دوم: انسان در نظام هستی''' | '''فصل دوم: انسان در نظام هستی''' |