۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
اللمعة في تحرير الركعة لإدراك الجمعة و ضوء الشمعة في عدد الجمعة: تفاوت میان نسخهها
اللمعة في تحرير الركعة لإدراك الجمعة و ضوء الشمعة في عدد الجمعة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴
، ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ اللمعة في تحریر الرکعة لإدراک الجمعة و ضوء الشمعة في عدد الجمعة را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به اللمعة في تحرير الركعة لإدراك الجمعة و ضوء الشمعة في عدد الجمعة منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اللمعة في تحرير الركعة لإدراك الجمعة و ضوء الشمعة في عدد الجمعة'''، تألیف جلالالدین سیوطی (849-911ق)، به توضیح درباره چند مسئله فقهی که مهمترین آنها دو مسئله زیر است، پرداخته است: الف)- «یک رکعتی که نماز جمعه با آن درک میشود»؛ ب)- «تعداد افرادی که نماز جمعه با آن منعقد میگردد». کتاب با شرح و تحقیق سعید محمد لحام منتشر شده است. | '''اللمعة في تحرير الركعة لإدراك الجمعة و ضوء الشمعة في عدد الجمعة'''، تألیف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدین سیوطی]] (849-911ق)، به توضیح درباره چند مسئله فقهی که مهمترین آنها دو مسئله زیر است، پرداخته است: الف)- «یک رکعتی که نماز جمعه با آن درک میشود»؛ ب)- «تعداد افرادی که نماز جمعه با آن منعقد میگردد». کتاب با شرح و تحقیق [[لحام، سعید محمد|سعید محمد لحام]] منتشر شده است. | ||
سیوطی در مسئله اول، نخست اقوالی مانند: «اگر نمازگزار، رکوع دوم نماز جمعه را درک کند، نماز جمعه را درک کرده و باید نمازش را بعد از سلام امام تمام کند»، «شرط ادراک جمعه با رکوع دوم این است که نمازگزار نماز خود را همراه با امام تا سلام ادامه دهد» و «مأموم همینکه رکوع دوم را درک کرد میتواند پیش از سلام نماز و به دنبال سجود دوم از امام جدا شده و ادامه نمازش را بخواند» را ذکر کرده است<refر.ک: متن کتاب، ص3</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در مسئله اول، نخست اقوالی مانند: «اگر نمازگزار، رکوع دوم نماز جمعه را درک کند، نماز جمعه را درک کرده و باید نمازش را بعد از سلام امام تمام کند»، «شرط ادراک جمعه با رکوع دوم این است که نمازگزار نماز خود را همراه با امام تا سلام ادامه دهد» و «مأموم همینکه رکوع دوم را درک کرد میتواند پیش از سلام نماز و به دنبال سجود دوم از امام جدا شده و ادامه نمازش را بخواند» را ذکر کرده است<refر.ک: متن کتاب، ص3<nowiki></ref></nowiki>. | ||
سپس تحت عنوان «جواب»، پس از نقل عبارات مختلف در اینباره، مینویسد: همه این عبارات، ظهور در شرط استمرار نماز تا سلام دارند. سپس موضوع مفارقت از امام و تجویز آن قبل از سلام را ذکر کرده است. آنگاه فرموده است: «اصل در نماز جمعه این است که هیچ مقدار از آن جز با امام خوانده نشود و از این اصل تنها صورتی که یک رکعت نماز درک شود، بهواسطه حدیث خارج شده؛ بنابراین لازم است بر همین مورد اکتفا شود؛ آنهم به شرط حصول مسمای رکعت. تشهد و سلام داخل در مسمای رکعت هستند، به ادله مختلف (که مفصلا ذکر شدهاند)». در پایان همه اینها مینویسد: «تحقیق آن است که «رکعت»، نام همه ارکان یک رکعت از رکعات نماز است و اخراج تشهد و سلام از مسمای رکعت، بعید میباشد و احوط عدم تجویز مفارقت قبل از سلام است؛ تا مسمای رکعتی که در ادراک نماز جمعه شرط است، تحقق یابد»<ref>ر.ک: همان، ص5-14</ref>. | سپس تحت عنوان «جواب»، پس از نقل عبارات مختلف در اینباره، مینویسد: همه این عبارات، ظهور در شرط استمرار نماز تا سلام دارند. سپس موضوع مفارقت از امام و تجویز آن قبل از سلام را ذکر کرده است. آنگاه فرموده است: «اصل در نماز جمعه این است که هیچ مقدار از آن جز با امام خوانده نشود و از این اصل تنها صورتی که یک رکعت نماز درک شود، بهواسطه حدیث خارج شده؛ بنابراین لازم است بر همین مورد اکتفا شود؛ آنهم به شرط حصول مسمای رکعت. تشهد و سلام داخل در مسمای رکعت هستند، به ادله مختلف (که مفصلا ذکر شدهاند)». در پایان همه اینها مینویسد: «تحقیق آن است که «رکعت»، نام همه ارکان یک رکعت از رکعات نماز است و اخراج تشهد و سلام از مسمای رکعت، بعید میباشد و احوط عدم تجویز مفارقت قبل از سلام است؛ تا مسمای رکعتی که در ادراک نماز جمعه شرط است، تحقق یابد»<ref>ر.ک: همان، ص5-14</ref>. | ||