۱۰۶٬۸۳۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در بسیاری از اشعار و غزلهای کمال، کشش و جذبه و عشق عارفانه نمودار بوده<ref>ر.ک: همان، ص483</ref> و در دیوان وی، اشعاری یافت میشود که حاکی از ارادت و اخلاص او به عارفان بزرگ ادوار پیشین است<ref>ر.ک: همان، ص485</ref>. | در بسیاری از اشعار و غزلهای کمال، کشش و جذبه و عشق عارفانه نمودار بوده<ref>ر.ک: همان، ص483</ref> و در دیوان وی، اشعاری یافت میشود که حاکی از ارادت و اخلاص او به عارفان بزرگ ادوار پیشین است<ref>ر.ک: همان، ص485</ref>. | ||
حق این است که [[خجندی، کمالالدین مسعود|خجندی]]، اگرچه در زمره شعرای طراز اول نیست، ولی بر اثر ذوق خاص عرفانی و تتبع در دیوان بزرگان شعرای پیشین مانند [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، کمالالدین اسماعیل اصفهانی، [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، امیرخسرو و امیرحسن دهلوی، بهویژه توجه به سبک سخن بعضی از شاعران نامدار معاصر خویش چون [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ شیرازی]]، [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد|سلمان ساوجی]] و [[عماد فقیه کرمانی]]، شعرش طبعا نغز و دلنشین و حاوی نکات و مضامین تازه و اصطلاحات بدیع و جالب است که پس از گذشت قرنها هنوز هم کموبیش، بهعنوان مثل در سخن فارسی بهکار میرود<ref>ر.ک: همان، ص487</ref>. | حق این است که [[خجندی، کمالالدین مسعود|خجندی]]، اگرچه در زمره شعرای طراز اول نیست، ولی بر اثر ذوق خاص عرفانی و تتبع در دیوان بزرگان شعرای پیشین مانند [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، کمالالدین اسماعیل اصفهانی، [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، امیرخسرو و امیرحسن دهلوی، بهویژه توجه به سبک سخن بعضی از شاعران نامدار معاصر خویش چون [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ شیرازی]]، [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد|سلمان ساوجی]] و [[عماد فقیه کرمانی، علی بن محمود|عماد فقیه کرمانی]]، شعرش طبعا نغز و دلنشین و حاوی نکات و مضامین تازه و اصطلاحات بدیع و جالب است که پس از گذشت قرنها هنوز هم کموبیش، بهعنوان مثل در سخن فارسی بهکار میرود<ref>ر.ک: همان، ص487</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |