پرش به محتوا

ابن مقفع، عبدالله بن دادویه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' )' به ')'
جز (جایگزینی متن - 'دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی' به 'دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی')
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')')
خط ۲۳۳: خط ۲۳۳:
2-4. الادب‌ الکبیر، الادب‌ الصغیر و الیتیمه،
2-4. الادب‌ الکبیر، الادب‌ الصغیر و الیتیمه،


به‌ گفته ابن‌ ندیم‌، ابن‌ مقفع‌ یکى‌ از مترجمان‌ فارسى‌ (پهلوی‌ ساسانى‌) به‌ عربى‌ بوده‌ و از جمله‌ کتاب‌هایى‌ که‌ ترجمه‌ کرده‌، الاداب‌ الکبیر (یا الادب‌ الکبیر ) معروف‌ به‌ ماقرا جسنس‌، الادب‌ الصغیر و الیتیمه فى‌ الرسائل‌ است.
به‌ گفته ابن‌ ندیم‌، ابن‌ مقفع‌ یکى‌ از مترجمان‌ فارسى‌ (پهلوی‌ ساسانى‌) به‌ عربى‌ بوده‌ و از جمله‌ کتاب‌هایى‌ که‌ ترجمه‌ کرده‌، الاداب‌ الکبیر (یا الادب‌ الکبیر) معروف‌ به‌ ماقرا جسنس‌، الادب‌ الصغیر و الیتیمه فى‌ الرسائل‌ است.


درباره این‌ 3 کتاب‌ در زمان‌های‌ اخیر بحث‌های‌ زیادی‌ شده‌ است‌ و بعضى‌ التیمیه یا الدره الیتیمه را با الادب‌ الکبیر یکى‌ دانسته‌اند.
درباره این‌ 3 کتاب‌ در زمان‌های‌ اخیر بحث‌های‌ زیادی‌ شده‌ است‌ و بعضى‌ التیمیه یا الدره الیتیمه را با الادب‌ الکبیر یکى‌ دانسته‌اند.
خط ۲۷۳: خط ۲۷۳:
این‌ رساله‌ در جواب‌ نامه جُشْنَسْف‌ شاه‌ (گشنسپ‌) شاهزاده‌ طبرستان‌ از تنسر دانای‌ فارس‌ و هربد هرابده اردشیر بابک‌ نوشته‌ شده‌ بود. ابن‌ اسفندیار که‌ تاریخ‌ طبرستان‌ را در دست‌ تألیف‌ داشت‌، این‌ رساله‌ را به‌ فارسى‌ ترجمه‌ کرد و آن‌ را در مقدمه کتاب‌ خود آورد. ابن‌ مقفع‌ این‌ نامه‌ را از قول‌ بهرام‌ بن‌ خورزاد و او «از پدر خویش‌ منوچهر موبد خراسان‌» و علمای‌ پارس‌ نقل‌ کرده‌ است‌.
این‌ رساله‌ در جواب‌ نامه جُشْنَسْف‌ شاه‌ (گشنسپ‌) شاهزاده‌ طبرستان‌ از تنسر دانای‌ فارس‌ و هربد هرابده اردشیر بابک‌ نوشته‌ شده‌ بود. ابن‌ اسفندیار که‌ تاریخ‌ طبرستان‌ را در دست‌ تألیف‌ داشت‌، این‌ رساله‌ را به‌ فارسى‌ ترجمه‌ کرد و آن‌ را در مقدمه کتاب‌ خود آورد. ابن‌ مقفع‌ این‌ نامه‌ را از قول‌ بهرام‌ بن‌ خورزاد و او «از پدر خویش‌ منوچهر موبد خراسان‌» و علمای‌ پارس‌ نقل‌ کرده‌ است‌.


دارمستتر خاورشناس‌ فرانسوی‌ در 1894م‌ این‌ نامه‌ را از روی‌ نسخه خطى‌ تاریخ‌ طبرستان‌ ابن‌ اسفندیار که‌ در کتابخانه ایندیا افیس‌ نگاهداری‌ مى‌شود، در ژورنال‌ آزیاتیک‌ با ترجمه فرانسوی‌ به‌ چاپ‌ رسانید. پس‌ از او مجتبى‌ مینوی‌ آن‌ را با نسخه دیگری‌ مقابله‌ کرد و با مقدمه‌ و تعلیقات‌ در 1311ش‌ (تهران‌ ) منتشر کرد و در 1354ش‌ آن‌ را دوباره‌ با تعلیقات‌ تازه‌تری‌ چاپ‌ کرد. بویس‌ این‌ نامه‌ را از روی‌ چاپ‌ مینوی‌ (چاپ‌ اول‌) به‌ انگلیسى‌ ترجمه‌ کرد و با مقدمه‌ و حواشى‌ در رم‌ (1968م‌) منتشر کرد.
دارمستتر خاورشناس‌ فرانسوی‌ در 1894م‌ این‌ نامه‌ را از روی‌ نسخه خطى‌ تاریخ‌ طبرستان‌ ابن‌ اسفندیار که‌ در کتابخانه ایندیا افیس‌ نگاهداری‌ مى‌شود، در ژورنال‌ آزیاتیک‌ با ترجمه فرانسوی‌ به‌ چاپ‌ رسانید. پس‌ از او مجتبى‌ مینوی‌ آن‌ را با نسخه دیگری‌ مقابله‌ کرد و با مقدمه‌ و تعلیقات‌ در 1311ش‌ (تهران‌) منتشر کرد و در 1354ش‌ آن‌ را دوباره‌ با تعلیقات‌ تازه‌تری‌ چاپ‌ کرد. بویس‌ این‌ نامه‌ را از روی‌ چاپ‌ مینوی‌ (چاپ‌ اول‌) به‌ انگلیسى‌ ترجمه‌ کرد و با مقدمه‌ و حواشى‌ در رم‌ (1968م‌) منتشر کرد.