مجمع بحار الأنوار في غرائب التنزيل و لطائف الأخبار: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

==هدف و روش==

==ساختار و محتوا==

==نمونه مباحث==

شرح جامع الأصول: مادرش فاطمه بنت اسد، او را به نام پدر خودش نامید؛ درحالی‌که ابوطالب غایب بود. وقتی ابوطالب برگشت، این اسم را نپسندید و او را علی نامید<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص613. </ref>.

* «رُمح»: درباره آن آمده است: «السلطان ظلُّ الله و رُمحُه»؛ یعنی سلطان و حاکم، سایه خدا و نیزه اوست و با این دو (ظلّ و رمح) دو نوع وظیفه والی را بیان کرده است که برعهده اوست که از مردمش در برابر ظالمان حمایت کند و آنان را در امنیت نگهدارد؛ همچون سایه که پناهگاهی در هنگام گرما و خستگی است که به آن پناه برده شود و برعهده حاکم است که دشمن را بترساند تا آزاری به مردمش نرساند و رمح، کنایه از دفع است<ref>ر.ک: همان، ج2، ص377</ref>.

* «غرب»: نهاية ابن الأثير: «إن الإسلام بدأ غريباً»؛ یعنی در آغاز دعوت، اسلام، مانند تنهایی بود که اهل و خاندانی ندارد؛ زیرا مسلمانان کم بودند و «سيعود غريباً»؛ یعنی در آخرالزمان غریب می‌شود؛ «فطوبی للغرباء»؛ یعنی بهشت برای مسلمانان است در اول و آخرشان، به‌خاطر صبری که بر آزار کافران کردند و به اسلام ایمان آوردند. نووی: گفته‌شده: یعنی به‌خاطر شکیبایی که فقط در مدینه داشتند، ولی ظاهرش عموم است<ref>ر.ک: همان، ج4، ص16</ref>.

* «عاشوراء»: اللآلي: فضیلت روزه عاشورا و اینکه در آن روز، «آسمان‌ها آفریده شدند و چه و چه و ابراهیم(ع) زاده شد و از آتش رهایی یافت و فرعون غرق شد و پیامبر(ص) به دنیا آمد و روز قیامت در آن برپا خواهد شد»، همه ساختگی است و حدیث هرکسی که روز عاشورا سرمه بکشد، هرگز چشمش درد نکند، نیز جعلی است<ref>ر.ک: همان، ج5، ص225</ref>.

==پانویس==