۱۰۶٬۲۹۲
ویرایش
شکوه شمس، سیری در آثار و افکار مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
روش کار وی، در این بخش به این ترتیب است که هر بخش با آیه‌ای از قرآن که متناسب با موضوع بحث است، آغاز می‌شود و بعد با ذکر نمونه‌ها و مثال‌هایی از آثار مولانا، دلیل و مناسبت کاربرد خیال بندی را تحلیل و بررسی می‌کند. | روش کار وی، در این بخش به این ترتیب است که هر بخش با آیه‌ای از قرآن که متناسب با موضوع بحث است، آغاز می‌شود و بعد با ذکر نمونه‌ها و مثال‌هایی از آثار مولانا، دلیل و مناسبت کاربرد خیال بندی را تحلیل و بررسی می‌کند. | ||
بخش سوم، به الهیات مولوی اختصاص دارد؛ مؤلف می‌گوید در باب کلام یا الهیات عرفانی مولانا، تقریبا غیرممکن است که تصویر خلاصه شده‌ای ترسیم کند؛ زیرا سخنان مولانا دربارۀ این موضوع در مواقع مختلف بسیار متفاوت است. اما او، در عین حال ، موضوعاتی مانند خدا شناسی؛ مقام آدمی؛ نبوت؛ عشق؛ و دعا را از دیدگاه مولانا به طور بسیار فشرده و به دقت مورد تحقیق و بررسی قرار می‌دهد. در بحث خدا شناسی؛ با استفاده از آیات قرآنی و گفتار مولانا این مسأله بررسی می‌شود که خداشناسی مولانا، گفت و شنود مدام با خداوندی است که اوصافش به خوبی در آیةالکرسی بیان شده و او دنیا را آفرید و در هر لحظه چیزی نو از کتم عدم به وجود می‌آورد و منظور خداوند از آفرینش آن است که مخلوقات، او را عبادت و پرستش کنند | بخش سوم، به الهیات مولوی اختصاص دارد؛ مؤلف می‌گوید در باب کلام یا الهیات عرفانی مولانا، تقریبا غیرممکن است که تصویر خلاصه شده‌ای ترسیم کند؛ زیرا سخنان مولانا دربارۀ این موضوع در مواقع مختلف بسیار متفاوت است. اما او، در عین حال ، موضوعاتی مانند خدا شناسی؛ مقام آدمی؛ نبوت؛ عشق؛ و دعا را از دیدگاه مولانا به طور بسیار فشرده و به دقت مورد تحقیق و بررسی قرار می‌دهد. در بحث خدا شناسی؛ با استفاده از آیات قرآنی و گفتار مولانا این مسأله بررسی می‌شود که خداشناسی مولانا، گفت و شنود مدام با خداوندی است که اوصافش به خوبی در آیةالکرسی بیان شده و او دنیا را آفرید و در هر لحظه چیزی نو از کتم عدم به وجود می‌آورد و منظور خداوند از آفرینش آن است که مخلوقات، او را عبادت و پرستش کنند. همچنین دربارۀ آدمی و مقام او از نظر مولانا این موضوع طرح و بررسی می‌شود که عالی‌ترین مقام در آفرینش به انسان بخشیده شده و انسان موجود انتخابگر است و بر حیوان و فرشته برتری دارد. | ||
بررسی نظر مولانا در بحث نبوت به این صورت است که اگر آدمیان عالی‌تری تجلی قدرت خدا هستند، پیامبر اسلام(ص) در این میان عالی‌ترین مرتبه را دارد. او برای همه رحمت و وجود او محور زهد و تقوای هر مسلمان محسوب می‌شود. | |||
اما دربارۀ عشق و دعا، این اصل که عشق الهی سابق بر عشق بشری است و وجود عشق متقابل و جریان عشق در تمامی حیات آفرینش، به عنوان اساس اندیشه مولانا معرفی و تشریح می‌شود؛ و سرانجام به این بحث می‌رسد که عالی‌ترین تجربه این عشق، عشق متقابل میان آدمی و خداوند است که در دعا تجلی می‌یابد. | |||
در اینجا نیز بحث با آیه‌ای از قرآن آغاز می‌شود و سپس با استناد به کلام مولانا، دیدگاهوی در این زمینه، مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد. | |||
در بخش چهارم، | |||
<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص11-12</ref> | <ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص11-12</ref> | ||