۱۱۱٬۴۸۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها'''، ترجمه کتاب | '''آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها'''، ترجمه کتاب «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]]» از تألیفات عالم بزرگ شیعی در قرن نهم هجری، [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|زینالدین احمد بن علی جبعی عاملی]]، معروف به [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] (911-966ق) است که به قلم [[واسطی، عبد الحمید|عبدالحمید واسطی]]، به فارسی برگردان شده است. | ||
«[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد|مسکن الفؤاد]]» در موضوع دستورات پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در مصائب و مقامات اهل بلا و پاداشهاى آنان است. شهید این کتاب را در سال 954ق، نگاشته و علت آن نیز مرگ فرزندان او بوده؛ بهطورىکه تمام پسران او در چند سال اول زندگى از دنیا مىرفتهاند و شهید پس از فوت فرزندش محمد براى آرامش دادن به خود و نزدیکان و تمام کسانى که مصیبت مىبینند، این کتاب را تألیف نمود[<nowiki/>[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]]]. | |||
بهجهت آمادهسازی محتوا برای فهم بهتر و اثرگذاری بر مخاطب، در قسمت «مقدمه»، جملات کوتاهی اضافه شده که با علامت [] مشخص شده و در برخی عبارات، جابهجایی صورت گرفته و در بعضی از روایات تکرارشده در بخشها، به ترجمه یک روایت اکتفا شده است. پس از ترجمه نیز جملات با توجه به فضای فارسی، ویرایش و بازسازی اجمالی شده است<ref>ر.ک: سخن مؤلف، ص11</ref>. | بهجهت آمادهسازی محتوا برای فهم بهتر و اثرگذاری بر مخاطب، در قسمت «مقدمه»، جملات کوتاهی اضافه شده که با علامت [] مشخص شده و در برخی عبارات، جابهجایی صورت گرفته و در بعضی از روایات تکرارشده در بخشها، به ترجمه یک روایت اکتفا شده است. پس از ترجمه نیز جملات با توجه به فضای فارسی، ویرایش و بازسازی اجمالی شده است<ref>ر.ک: سخن مؤلف، ص11</ref>. | ||
مترجم سعی فراوانی برای رعایت اصل امانت در ترجمه نموده و درعینحال، ترجمهای سلیس و روان از متن ارائه داده است. بهمنظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به بخشی از آن اشاره میشود: | مترجم سعی فراوانی برای رعایت اصل امانت در ترجمه نموده و درعینحال، ترجمهای سلیس و روان از متن ارائه داده است. بهمنظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به بخشی از آن اشاره میشود: | ||
متن: | متن: | ||
«فلما كان الموت هو الحاديث العظيم و الأمر الذي هو علی تفريق الأحبة مقيم و كان فراق المحبوب يعد من أعظم المصائب، حتی يكاد يزيغ له قلب العاقل و الموسوم بالحدس الصائب، خصوصا و من أعظم الأحباب الولد، الذي هو مهجة الألباب»<ref>ر.ک: جبعی عاملی، علی بن احمد، ص18</ref>. | «فلما كان الموت هو الحاديث العظيم و الأمر الذي هو علی تفريق الأحبة مقيم و كان فراق المحبوب يعد من أعظم المصائب، حتی يكاد يزيغ له قلب العاقل و الموسوم بالحدس الصائب، خصوصا و من أعظم الأحباب الولد، الذي هو مهجة الألباب»<ref>ر.ک: جبعی عاملی، علی بن احمد، ص18</ref>. | ||
ترجمه: | ترجمه: | ||
«مرگ، پدیدهای با آثاری بسیار سنگین است، چیزی که بهطور دائم، سبب جدایی محبوبان از یکدیگر میشود؛ جداییای که از سنگینترین مصیبتهاست؛ سنگینیای که میتواند قلب و دل انسان عاقل و هوشمند را کور کند. از سوی دیگر، محبت فرزند، شدیدترین محبتهاست؛ فرزندی که پاره جگر انسان است»<ref>ر.ک: سخن مؤلف، ص10</ref>. | «مرگ، پدیدهای با آثاری بسیار سنگین است، چیزی که بهطور دائم، سبب جدایی محبوبان از یکدیگر میشود؛ جداییای که از سنگینترین مصیبتهاست؛ سنگینیای که میتواند قلب و دل انسان عاقل و هوشمند را کور کند. از سوی دیگر، محبت فرزند، شدیدترین محبتهاست؛ فرزندی که پاره جگر انسان است»<ref>ر.ک: سخن مؤلف، ص10</ref>. | ||