مرجئه و جهميه در خراسان در عصر اموی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
'''مرجئه و جهمیه در خراسان عصر اموی'''، ترجمه فارسی کتاب «[[المرجئة و الجهمية بخراسان في العصر الأموي]]»، اثر [[عطوان، حسین|حسین عطوان]]، توسط [[آژیر، حمیدرضا|حمیدرضا آژیر]]، در معرفی فرقه مرجئه و جهمیه است که در خراسان عصر اموی، در محیط برکنار و دورافتاده‌ای از مرکز خلافت، آثار فکری و سیاسی گسترده‌ای از خود برجای نهاده‌اند.
'''مرجئه و جهمیه در خراسان عصر اموی'''، ترجمه فارسی کتاب «[[المرجئة و الجهمية بخراسان في العصر الأموي]]»، اثر [[عطوان، حسین|حسین عطوان]]، توسط [[آژیر، حمیدرضا|حمیدرضا آژیر]]، در معرفی فرقه مرجئه و جهمیه است که در خراسان عصر اموی، در محیط برکنار و دورافتاده‌ای از مرکز خلافت، آثار فکری و سیاسی گسترده‌ای از خود برجای نهاده‌اند.


نویسنده، کتاب را به دو بخش تقسم کرده و نخستین بخش را به مرجئه و دومی را به جهمیه ویژه ساخته است. وی همان ‌گونه که به بیان پیدایش و تحول هریک از این دو فرقه و رجال آن پرداخته، باورهای دینی و سیاسی و اقدامات عملی آنها را نیز فراپیش نهاده و کوشیده است به‌قدر شناخت و توان خویش، لایه از هریک برگیرد. وی با شیوه‌ای تاریخی، متون و اخبار را گرد آورده و در جای خود نهاده و با تحلیل به نتایجی رسیده است، بدون اینکه در تفسیر و تأویل، به تکلف افتد یا در داوری، به خودرأیی گرفتار آید<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص7</ref>.
نویسنده، کتاب را به دو بخش تقسیم کرده و نخستین بخش را به مرجئه و دومی را به جهمیه ویژه ساخته است. وی همان ‌گونه که به بیان پیدایش و تحول هریک از این دو فرقه و رجال آن پرداخته، باورهای دینی و سیاسی و اقدامات عملی آنها را نیز فراپیش نهاده و کوشیده است به‌قدر شناخت و توان خویش، لایه از هریک برگیرد. وی با شیوه‌ای تاریخی، متون و اخبار را گرد آورده و در جای خود نهاده و با تحلیل به نتایجی رسیده است، بدون اینکه در تفسیر و تأویل، به تکلف افتد یا در داوری، به خودرأیی گرفتار آید<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص7</ref>.


از جمله ویژگی‌های برجسته کتاب که باعث اهمیت آن می‌شود، آن است که نویسنده در نگارش و تدوین مطالب، به منابع چاپ‌شده زیادی مراجعه نموده که از جمله آن‌ها، عبارت است از:
از جمله ویژگی‌های برجسته کتاب که باعث اهمیت آن می‌شود، آن است که نویسنده در نگارش و تدوین مطالب، به منابع چاپ‌شده زیادی مراجعه نموده که از جمله آن‌ها، عبارت است از: