۱۰۷٬۱۰۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مراتب الاجماع فی العبادات و المعاملات و الاعتقادات''' تألیف ابومحمد بن حزم (384-456ق) مشتمل بر مباحث و مراتب اجماع امت از دیدگاه اهلسنت است. این کتاب با مقدمه و تحقیق کتاب به قلم حسن احمد اسبر (معاصر) منتشر شده است. | '''مراتب الاجماع فی العبادات و المعاملات و الاعتقادات''' تألیف [[ابن حزم، علی بن احمد|ابومحمد بن حزم]] (384-456ق) مشتمل بر مباحث و مراتب اجماع امت از دیدگاه اهلسنت است. این کتاب با مقدمه و تحقیق کتاب به قلم [[اسبر، حسن احمد|حسن احمد اسبر]] (معاصر) منتشر شده است. «[[نقد مراتب الاجماع]]» به قلم [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] (متوفی 728ق) نیز در بخش دوم کتاب ارائه شده است. | ||
نویسنده مقدمه را با این عبارت آغاز میکند: «سپاس خدای را که اجماع این امت را از قواعد دین قرار داد» و سپس به روایت نبوی: «لا تجمع امتی علی ضلالة» میکند. در ادامه چنین استدلال میکند آنچه مسلمین بر آن اجماع کنند امری یقینی و قطعی است که مخالفت با آن جایز نیست. پیشوایان و علمای دین در مباحث گوناگون و از زوایای متعددی درباره این مسئله سخن گفتهاند. هیچ کتاب اصولی نیست که از اجماع سخن نگفته باشد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref> | نویسنده مقدمه را با این عبارت آغاز میکند: «سپاس خدای را که اجماع این امت را از قواعد دین قرار داد» و سپس به روایت نبوی: «لا تجمع امتی علی ضلالة» میکند. در ادامه چنین استدلال میکند آنچه مسلمین بر آن اجماع کنند امری یقینی و قطعی است که مخالفت با آن جایز نیست. پیشوایان و علمای دین در مباحث گوناگون و از زوایای متعددی درباره این مسئله سخن گفتهاند. هیچ کتاب اصولی نیست که از اجماع سخن نگفته باشد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref> | ||
ابن حزم موضوع اجماع را به ترتیب رایج در کتب فقهی مورد بررسی قرار داده است. مباحث پس از مقدمه مؤلف با کتاب طهارت آغاز و با کتاب عتق و بابی در کافر بودن کسانی که نظر مخالف اجماع دارند، به پایان رسیده است. | [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] موضوع اجماع را به ترتیب رایج در کتب فقهی مورد بررسی قرار داده است. مباحث پس از مقدمه مؤلف با کتاب طهارت آغاز و با کتاب عتق و بابی در کافر بودن کسانی که نظر مخالف اجماع دارند، به پایان رسیده است. | ||
وی بسیاری از موضوعاتی که اجماعی دانسته شده را اموری «متفق علیه» میداند و بدین جهت كتاب خويش را با عبارت زير به پايان مىرساند: «جمهور علماى حديث كه پيشـوايان ما هستند، اتفاقنظرهاى ديگرى نيز دارند كه ما در اينجا ذكر نكرديم؛ زيرا آنها | وی بسیاری از موضوعاتی که اجماعی دانسته شده را اموری «متفق علیه» میداند و بدین جهت كتاب خويش را با عبارت زير به پايان مىرساند: «جمهور علماى حديث كه پيشـوايان ما هستند، اتفاقنظرهاى ديگرى نيز دارند كه ما در اينجا ذكر نكرديم؛ زيرا آنها اجماع بـر تفسيق مخالفان آن آرا نكردند، چه رسد به تكفير ايشان. همچنان كه آنان در تكفير مخالفان آراى گفته شده در اين اجماعات هيچ اختلافى با هم ندارند و خواننده بايد از سخن ما دريابد كه بين دو عبارت «لم يجمعوا» و «لم يتفقوا» تـفاوت بسيار است».<ref>ر.ک: زهری، خالد، ص112؛ متن کتاب، ص274</ref> | ||
تقیالدین احمد بن تیمیه در بخشی از کتابش «المصنف فی مسائل الاجماع» در سخن از اجماعات، عبارات کتاب «مراتب الاجماع» ابن حزم را نیز به شیوه «قال – قلت» نقد کرده است. انتقادات ابن تیمیه به همراه شرححال او در بخش دوم کتاب ارائه شده است. | [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|تقیالدین احمد بن تیمیه]] در بخشی از کتابش «المصنف فی مسائل الاجماع» در سخن از اجماعات، عبارات کتاب «مراتب الاجماع» [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] را نیز به شیوه «قال – قلت» نقد کرده است. انتقادات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به همراه شرححال او در بخش دوم کتاب ارائه شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == |