۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اه ها' به 'اهها') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
فهرست مطالب کتاب چنانکه در ابتدای اثر آمده است بدین شرح است: مقدّمه ناشر، مقدمه مؤلف، تمهید، موسیقی و سماع کیهانی، سخن اصلی مولانا، چرا و چگونه مثنوی سروده شد؟ آب و تشنه، انگیزهی خلق مثنوی در نظر مولانا، شمس تبریزی و حسامالدین، حسامالدین ولی خدا، حسامالدین و آداب شریعت، خلافت حسامالدین، مولانا سجاده به دوش حسامالدین، اعتقاد تام مولانا به حسامالدین، تقاضای حسامالدین برای سرودن مثنوی، مثنوی همان نی نامه است، حسامالدین شاه عالم معنا، مریدان مولانا، حسامالدین و اشراف بر عالم معنا، مولانا و حسام و مثنوی. در انتها نیز دو بخض کتابنامه و نیز نمایه وجود دارد. | فهرست مطالب کتاب چنانکه در ابتدای اثر آمده است بدین شرح است: مقدّمه ناشر، مقدمه مؤلف، تمهید، موسیقی و سماع کیهانی، سخن اصلی مولانا، چرا و چگونه مثنوی سروده شد؟ آب و تشنه، انگیزهی خلق مثنوی در نظر مولانا، شمس تبریزی و حسامالدین، حسامالدین ولی خدا، حسامالدین و آداب شریعت، خلافت حسامالدین، مولانا سجاده به دوش حسامالدین، اعتقاد تام مولانا به حسامالدین، تقاضای حسامالدین برای سرودن مثنوی، مثنوی همان نی نامه است، حسامالدین شاه عالم معنا، مریدان مولانا، حسامالدین و اشراف بر عالم معنا، مولانا و حسام و مثنوی. در انتها نیز دو بخض کتابنامه و نیز نمایه وجود دارد. | ||
امّا از مقدّمهی ناشر که در ابتدای کتاب وجود دارد چنین استنباط میشود که این کتاب نتیجهی چندین سخنرانی و درسهای استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] مولوی شناس نامیمعاصر بوده که در | امّا از مقدّمهی ناشر که در ابتدای کتاب وجود دارد چنین استنباط میشود که این کتاب نتیجهی چندین سخنرانی و درسهای استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] مولوی شناس نامیمعاصر بوده که در دانشگاهها و دیگر مراکز فرهنگی کشور و نیز در رادیو و تلویزیون تدریس شده است و این ناشر اهتمام تمام نموده تا این مجموعه را پیاده و به شکل کتاب در آورد که کاری ستوده و ارزشمند است. ناشر در مقدّمه به این مطلب نیز متذکر شده است که این کتاب هم به مانند چندین اثر دیگر استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] برای نخستین بار است که منتشر میشود و از این جهت تاریخ به این فرد به راستی که مدیون و بدهکار است. | ||
در بخش تمهید هم سخنی از استاد [[همایی، جلالالدین|جلال همایی]] در [[مولوی نامه؛ مولوی چه میگوید؟|مولوی نامه]] نقل کرده است که شخصیّت حسامالدین را بهتر به نمایش در میآورد، وی میگوید: [[حسامالدین چلبی]] برگردن [[مثنوی]]، یعنی بر ذمّهی جهان بشریّت و ادب و فرهنگ انسانی، حقّی عظیم دارد که [[مولوی]] خود جای جای در [[مثنوی]] آنرا به جای آورده، و آنطور که حسامالدین را میشناخته و بدان چشم که او را میدیده است وی را وصف نموده و حق شناسی فرموده است، امّا مؤلّفان و ترجمه نویسان دورههای بعدی تا امروز چنانکه شایسته و درخور انسان شناسی بوده است حسامالدین را نشناخته و نشناسانده و حقّ او را نگذاردهاند؛ امید است که محقّقان آینده نقیصهی غفلت گذشتگان را جبران کنند<ref>مولوی نامه(مولوی چه میگوید)، ج2، صص1057-1056</ref>. | در بخش تمهید هم سخنی از استاد [[همایی، جلالالدین|جلال همایی]] در [[مولوی نامه؛ مولوی چه میگوید؟|مولوی نامه]] نقل کرده است که شخصیّت حسامالدین را بهتر به نمایش در میآورد، وی میگوید: [[حسامالدین چلبی]] برگردن [[مثنوی]]، یعنی بر ذمّهی جهان بشریّت و ادب و فرهنگ انسانی، حقّی عظیم دارد که [[مولوی]] خود جای جای در [[مثنوی]] آنرا به جای آورده، و آنطور که حسامالدین را میشناخته و بدان چشم که او را میدیده است وی را وصف نموده و حق شناسی فرموده است، امّا مؤلّفان و ترجمه نویسان دورههای بعدی تا امروز چنانکه شایسته و درخور انسان شناسی بوده است حسامالدین را نشناخته و نشناسانده و حقّ او را نگذاردهاند؛ امید است که محقّقان آینده نقیصهی غفلت گذشتگان را جبران کنند<ref>مولوی نامه(مولوی چه میگوید)، ج2، صص1057-1056</ref>. |