۱۰۶٬۳۶۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه ترین ' به 'ه‌ترین '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اه ها' به 'اه‌ها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ترین ' به 'ه‌ترین ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
{{ب|''همچنان مقصود من زین مثنوی''|2=''ای ضیاء الحق حسام‌الدین تویی''<ref>متن، ص 52</ref>}} | {{ب|''همچنان مقصود من زین مثنوی''|2=''ای ضیاء الحق حسام‌الدین تویی''<ref>متن، ص 52</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
و این | و این باشکوه‌ترین مطلبی است که در مثنوی به آن اشاره شده است. در آغاز دفتر پنجم [[مثنوی]]، [[مولانا]] حسام‌الدین را شاه می‌خواند و نور ستارگانش قلمداد می‌کند و وی را اوستاد اوستادان صفا معرّفی می‌نماید. و در ستایش او سخنانی می‌گوید که در زمان خود برای هیچکس از آن جنس سخنانی و توصیفاتی نیاورده است. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''گر نبودی خلق محجوب و کثیف''|2=''ور نبودی حلقها تنگ و ضعیف''}} | {{ب|''گر نبودی خلق محجوب و کثیف''|2=''ور نبودی حلقها تنگ و ضعیف''}} | ||