الإستدلال بالأحاديث النبوية الشريفة على إثبات القواعد النحوية: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

الإستدلال بالأحاديث النبوية الشريفة على إثبات القواعد النحوية (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۵

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - 'می خواهد' به 'می‌خواهد'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۵۵۳

ویرایش

@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 معمولا علما در مسئله غامضی که برایشان وجود داشته با استادشان در قالب مکاتبه به بحث و گفتگو می‌پرداخته‌اند و به علت اهمیت این نوع مباحث، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] این نوع مباحث را در فن هفتم کتاب «[[الأشباه و النظائر في النحو|الأشباه و النظائر]]» خود جمع کرده است. این اثر مکاتبه موجزی است که میان بدرالدین دمامینی و استادش [[بلقینی، عمر بن رسلان|سراج‌الدین بلقینی]] نگاشته شده و به‌لحاظ موضوعی مشتمل بر استدلال به احادیث نبوی شریفه بر اثبات قواعد نحوی است. با اینکه [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در «[[الأشباه و النظائر في النحو|الأشباه و النظائر]]»، به جمع مکاتبات اهتمام داشته، اما ذکر این مکاتبه از نظر وی دور مانده است؛ هرچند مکاتبات دیگری که میان [[بلقینی، عمر بن رسلان|سراج‌الدین بلقینی]] (صاحب جواب و استاد در این رساله) و فرزندش جلال‌الدین (متوفی 824ق) یا دیگر علما رخ داده را ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>.
-از وجوه اهمیت این کتاب می‌توان این نکته را ذکر کرد که سائل در آن، [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|بدرالدین دمامینی]] است که خودش از علمای مسلط بر نحو است و از این جهت، سؤالی که ممکن است برای وی در نحو پیش آمده باشد، سؤال مهمی خواهد بود. همچنین پاسخگوی مسئله [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|دمامینی]]، استادش [[بلقینی، عمر بن رسلان|بلقینی]] است که برخی از کتاب‌های تراجم از وی به‌عنوان اعجوبه حفظ و ذکاوت یاد کرده‌اند. به‌علاوه اینکه، سؤالی که در این مکاتبه از سوی دمامینی مطرح و از سوی بلقینی پاسخ داده شده سؤالی مهم است. سؤال اصلی [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|دمامینی]] این است که: آیا استدلال به احادیث نبوی بر اثبات قواعد نحوی، صحیح است یا نه؟<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>.
+از وجوه اهمیت این کتاب می‌توان این نکته را ذکر کرد که سائل در آن، [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|بدرالدین دمامینی]] است که خودش از علمای مسلط بر نحو است و از این جهت، سؤالی که ممکن است برای وی در نحو پیش آمده باشد، سؤال مهمی‌خواهد بود. همچنین پاسخگوی مسئله [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|دمامینی]]، استادش [[بلقینی، عمر بن رسلان|بلقینی]] است که برخی از کتاب‌های تراجم از وی به‌عنوان اعجوبه حفظ و ذکاوت یاد کرده‌اند. به‌علاوه اینکه، سؤالی که در این مکاتبه از سوی دمامینی مطرح و از سوی بلقینی پاسخ داده شده سؤالی مهم است. سؤال اصلی [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|دمامینی]] این است که: آیا استدلال به احادیث نبوی بر اثبات قواعد نحوی، صحیح است یا نه؟<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>.
 عالمانی که درباره این مسئله صحبت کرده‌اند، بر سه دسته تقسیم می‌شوند: قائلان به جواز استدلال به‌طور مطلق؛ قائلان به منع به‌طور مطلق و مجوّزان مشروط<ref>ر.ک: همان، ص5-10</ref>.