۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شیرازی، سید عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيد ابو الحسن اصفهانى' به 'سيد ابو الحسن اصفهانى'
جز (جایگزینی متن - 'امام خمينى' به 'امام خمينى') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ابو الحسن اصفهانى' به 'سيد ابو الحسن اصفهانى') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
1. حاج سيد ابو الحسن | 1. حاج [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابو الحسن اصفهانى]]؛ | ||
2. آقا ضياء الدين عراقى؛ | 2. آقا ضياء الدين عراقى؛ | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در جريان كشف حجاب، ايشان، به مشهد آمد و با آیت‌الله حاج آقا حسين قمى و علماى اعلام مشهد ديدار نمود و پس از رحل اقامت افكندن در مشهد، در شوراى آنها كه در منزل آية الله سيد يونس اردبيلى داير مى‌شد، شركت مى‌جست و پس از كشتار فجيع گوهرشاد و بازداشت علما، ايشان نيز دست‌گير و به تهران اعزام شد. وى، پس از پنج ماه آزاد شد و در فروردين ماه سال 1315 وارد نجف گرديد. | در جريان كشف حجاب، ايشان، به مشهد آمد و با آیت‌الله حاج آقا حسين قمى و علماى اعلام مشهد ديدار نمود و پس از رحل اقامت افكندن در مشهد، در شوراى آنها كه در منزل آية الله سيد يونس اردبيلى داير مى‌شد، شركت مى‌جست و پس از كشتار فجيع گوهرشاد و بازداشت علما، ايشان نيز دست‌گير و به تهران اعزام شد. وى، پس از پنج ماه آزاد شد و در فروردين ماه سال 1315 وارد نجف گرديد. | ||
آية الله سيد ابو الحسن | آية الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابو الحسن اصفهانى]]، در سال 1323ش، طى يادداشتى ايشان را به‌عنوان شخصى شايسته مرجعيت معرفى نمود و از مردم خواست كه در امور دينى به وى رجوع نمايند و رساله عمليه وى، تحت عنوان«انيس المقلدين»، انتشار يافت.آية الله شيرازى، در جريان نهضت ملى، از اقدامات سياسى آية الله سيد ابو القاسم كاشانى حمايت كرد و در جريان لايحه انجمن‌هاى ايالتى و ولايتى سال 1341 و 15 خرداد 42 به دفاع از حريم دين و روحانيت و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](قدس سره) برخاست، تا اينكه با اعمال فشار حزب بعث عراق، اين كشور را ترك گفت و روز 10 آذر 1354 به ايران آمد و پس از سفر به قم و شيراز، وارد مشهد شد و به تدريس طلاب و ارشاد مردم پرداخت و درجريان انقلاب اسلامى سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت. | ||
در طول مدتى كه آية الله شيرازى در قيد حيات بود، خدمات زيادى را نسبت به طلاب علوم دينى و هم‌چنين مردم انجام داد. | در طول مدتى كه آية الله شيرازى در قيد حيات بود، خدمات زيادى را نسبت به طلاب علوم دينى و هم‌چنين مردم انجام داد. | ||