پرش به محتوا

عقائد الشيخية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '،د' به '، د'
جز (جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '،د' به '، د')
خط ۳۰: خط ۳۰:
بنیان فرقه شیخیه توسط [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]] (1166-1241ق) نهاده شد. پس از مرگ [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]]، پیروان او، پیرامون سید کاظم رشتی (1212-1259ق) گرد آمدند و با مرگ سید کاظم رشتی، بر سر جانشینی او اختلاف شد و این فرقه به گروه‌هایی مانند کریم‎خانیه و باقریه تقسیم شد<ref>ر.ک: باقری، علی‌اکبر، ص36</ref>.
بنیان فرقه شیخیه توسط [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]] (1166-1241ق) نهاده شد. پس از مرگ [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]]، پیروان او، پیرامون سید کاظم رشتی (1212-1259ق) گرد آمدند و با مرگ سید کاظم رشتی، بر سر جانشینی او اختلاف شد و این فرقه به گروه‌هایی مانند کریم‎خانیه و باقریه تقسیم شد<ref>ر.ک: باقری، علی‌اکبر، ص36</ref>.


طرف‎داران شیخیه،درعین‌حالی که همواره کوشیده‌اند خود را شیعه امامی معرفی کنند، عقایدی دارند که مشکل بتوان آنها را با عقاید شیعه امامی یکی دانست. شیخیه در عقاید خویش در مواردی چند دچار انحرافاتی شده‌اند. از آن جمله می‌توان به‎ بحث معاد جسمانی و غلو در مورد جایگاه پیامبر(ص) و امامان(ع)، رکن رابع، حیات‎ جسمانی امام عصر(عج) اشاره کرد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.
طرف‎داران شیخیه، درعین‌حالی که همواره کوشیده‌اند خود را شیعه امامی معرفی کنند، عقایدی دارند که مشکل بتوان آنها را با عقاید شیعه امامی یکی دانست. شیخیه در عقاید خویش در مواردی چند دچار انحرافاتی شده‌اند. از آن جمله می‌توان به‎ بحث معاد جسمانی و غلو در مورد جایگاه پیامبر(ص) و امامان(ع)، رکن رابع، حیات‎ جسمانی امام عصر(عج) اشاره کرد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.


نویسنده درباره انگیزه نوشتن کتابش می‌گوید: برخی از برادران ایمانی در شهر خراسان درخواست کردند که کتابی درباره عقاید غالیان و عملکرد ائمه نسبت به آنان را برایشان بنویسم؛ لذا دعوت آنان را اجابت نموده و دست‎ به ‎قلم شدم<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7</ref>.
نویسنده درباره انگیزه نوشتن کتابش می‌گوید: برخی از برادران ایمانی در شهر خراسان درخواست کردند که کتابی درباره عقاید غالیان و عملکرد ائمه نسبت به آنان را برایشان بنویسم؛ لذا دعوت آنان را اجابت نموده و دست‎ به ‎قلم شدم<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7</ref>.