۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيخ طوسى' به 'شيخ طوسى') |
جز (جایگزینی متن - 'روضات الجنات ' به 'روضات الجنات') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
2. در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده: احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى، كنيهاش ابوعلى و پسرعموى ابوعبدالله است و تلعكبرى از او روايت نقل كرده و سال 365 از او روايتى شنيده و از او اجازه دارد و او از ابوعلى اشعرى روايت مىكرد و... مىگويم: و در شرح حال عمويش ابوعبدالله بزوفرى، حكايتى خواهد آمد إنشاءالله كه دلالت دارد بر اينكه بزوفر يكى از روستاهاى نزديك قم است <ref>متن كتاب، ص48</ref>. | 2. در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده: احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى، كنيهاش ابوعلى و پسرعموى ابوعبدالله است و تلعكبرى از او روايت نقل كرده و سال 365 از او روايتى شنيده و از او اجازه دارد و او از ابوعلى اشعرى روايت مىكرد و... مىگويم: و در شرح حال عمويش ابوعبدالله بزوفرى، حكايتى خواهد آمد إنشاءالله كه دلالت دارد بر اينكه بزوفر يكى از روستاهاى نزديك قم است <ref>متن كتاب، ص48</ref>. | ||
3. اسحاق بن محمد بن الحسن بن الحسين قمى: [[شیخ حر عاملی]] در «[[أمل الآمل في علماء جبل عامل|تذكرة المتبحرين]]» درباره او گفته: شيخ ثقه، ابوطالب، اسحاق بن محمد بن الحسن بن الحسين بن بابويه، بر شيخ موفق ابوجعفر، همه تصانيفش را خواند و براى او رواياتى است و احاديث مطولات و مختصرات در اعتقاد، عربى و فارسى. شيخ موفقالدين، عبيدالله بن الحسن بن الحسين بن بابويه از او اين مطلب را به ما خبر داد. اين مطلب را [[منتجبالدین، علی بن عبیدالله|منتجبالدين]] گفته است. و در | 3. اسحاق بن محمد بن الحسن بن الحسين قمى: [[شیخ حر عاملی]] در «[[أمل الآمل في علماء جبل عامل|تذكرة المتبحرين]]» درباره او گفته: شيخ ثقه، ابوطالب، اسحاق بن محمد بن الحسن بن الحسين بن بابويه، بر شيخ موفق ابوجعفر، همه تصانيفش را خواند و براى او رواياتى است و احاديث مطولات و مختصرات در اعتقاد، عربى و فارسى. شيخ موفقالدين، عبيدالله بن الحسن بن الحسين بن بابويه از او اين مطلب را به ما خبر داد. اين مطلب را [[منتجبالدین، علی بن عبیدالله|منتجبالدين]] گفته است. و در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات» آمده: ابوطالب، اسحاق بن محمد بن الحسن بن محمد بن الحسين بن بابويه قمى، از شاگردان [[[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]]](ره) است <ref>ر.ك: همان، ص111</ref>. | ||
4. زكريا بن آدم: در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده كه: زكريا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعرى قمى، ثقه جليلالقدر و در نزد [[امام رضا(ع)]] آبرومند بود. [[کشى]] روايت كرده از محمد بن قولويه، از سعد بن عبدالله بن ابىخلف، از محمد بن حمزه، از زكريا بن آدم كه گفت: به امام رضا(ع) گفتم: مىخواهم از شهر و ديارم خارج شوم؛ چون سفيهان در بينشان زياد شده است. امام فرمود: نكن! چون اهل بيت تو بلاء از آنان دفع مىشود بهخاطر تو؛ همانطوركه از اهل بغداد بلاء دفع مىشود بهخاطر حضرت امام كاظم(ع). و همچنين امام رضا(ع) گفت: او (زكريا بن آدم) مأمون بر دين و دنياست <ref>ر.ك: همان، ص283</ref>. | 4. زكريا بن آدم: در [[منهج المقال في تحقیق أحوال الرجال|رجال ميرزا]] آمده كه: زكريا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعرى قمى، ثقه جليلالقدر و در نزد [[امام رضا(ع)]] آبرومند بود. [[کشى]] روايت كرده از محمد بن قولويه، از سعد بن عبدالله بن ابىخلف، از محمد بن حمزه، از زكريا بن آدم كه گفت: به امام رضا(ع) گفتم: مىخواهم از شهر و ديارم خارج شوم؛ چون سفيهان در بينشان زياد شده است. امام فرمود: نكن! چون اهل بيت تو بلاء از آنان دفع مىشود بهخاطر تو؛ همانطوركه از اهل بغداد بلاء دفع مىشود بهخاطر حضرت امام كاظم(ع). و همچنين امام رضا(ع) گفت: او (زكريا بن آدم) مأمون بر دين و دنياست <ref>ر.ك: همان، ص283</ref>. | ||
ویرایش