۱۰۶٬۲۵۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بالدین' به 'بالدین') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==خاندان== | ==خاندان== | ||
بابْوَیه یا بابُویه که نام جد بزرگ اوست، یک نام کهن ایرانى و سامى است که در روزگار پس از ظهور اسلام نیز افرادی به این نام موسوم بودهاند. ابن بابویه مؤسس خاندانى دانشور بوده است که افراد آن تا اواخر سده 6ق/12م معروف بودهاند و | بابْوَیه یا بابُویه که نام جد بزرگ اوست، یک نام کهن ایرانى و سامى است که در روزگار پس از ظهور اسلام نیز افرادی به این نام موسوم بودهاند. ابن بابویه مؤسس خاندانى دانشور بوده است که افراد آن تا اواخر سده 6ق/12م معروف بودهاند و منتجبالدین آخرین دانشمند این خاندان نیز همین کنیه و نام ابوالحسن على بن بابویه را داشته است. بحرانى شرح حال افراد این خاندان را در کتابى به نام فهرست آلبابویه و علماءالبحرین گرد آورده است. | ||
==سفرها== | ==سفرها== | ||
در باب سفرهای او به عراق، حداقل از 3 سفر یاد کردهاند: نخستین سفر، ظاهراً اندکى پس از وفات محمد بن عثمان (متوفای 304 یا 305ق/ 916م) بوده است؛ سفر دوم در 326ق/938م که تلعکبری از او استماع کرده است و آخرین سفر او به بغداد در 328ق/940م بوده که ابوالحسن عباس بن عمر کلوذانى معروف به ابن ابى مروان از او اجازه گرفته است. | در باب سفرهای او به عراق، حداقل از 3 سفر یاد کردهاند: نخستین سفر، ظاهراً اندکى پس از وفات محمد بن عثمان (متوفای 304 یا 305ق/ 916م) بوده است؛ سفر دوم در 326ق/938م که تلعکبری از او استماع کرده است و آخرین سفر او به بغداد در 328ق/940م بوده که ابوالحسن عباس بن عمر کلوذانى معروف به ابن ابى مروان از او اجازه گرفته است. |