۱۰۶٬۷۶۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سید حمید رضا حسینی هاشمی' به 'سید حمیدرضا حسینی هاشمی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR108941J1.jpg | | تصویر =NUR108941J1.jpg | ||
| عنوان = رساله ذکریه(همدانی، علی بن | | عنوان = رساله ذکریه(همدانی، علی بن شهابالدین) | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[همدانی، علی بن | [[همدانی، علی بن شهابالدین]] (نويسنده) | ||
[[تقیزاده طوسی، فریدون]] (گردآورنده) | [[تقیزاده طوسی، فریدون]] (گردآورنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''رساله ذکریه'''، نوشته [[همدانی، سید علی بن شهابالدین|امیر سید علی بن | '''رساله ذکریه'''، نوشته [[همدانی، سید علی بن شهابالدین|امیر سید علی بن شهابالدین]]، معروف به [[همدانی، سید علی بن شهابالدین|میرسیدعلی همدانی]] و ملقب به علی ثانی(786-714ق) از عارفان مشهور قرن هشتم هجری و قطب سلسلۀ کبرویه و ذهبیه است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص 5</ref>که رسالهای کوتاه به فارسی و در باره آداب و اعمال تصوف میباشد. این اثر به کوشش [[تقیزاده طوسی، فریدون|فریدون تقیزاده طوسی]] و با مقدمه و پاورقیهای او چاپ شده است. | ||
رساله ذکریه با حمد و ستایش خداوند و درود بر پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) آغاز میشود. سپس، اشارهای به آیۀ «ألست» کرده و با استناد به آیۀ «فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات»(فاطر-32)، سه گروه «ظالمان، مقتصدان و سابقان» را از یکدیگر تمیز میدهد و به توصیف آنان میپردازد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 9و10</ref>[[همدانی، سید علی بن شهابالدین|همدانی]] در پایان رسالهاش ارکان چهارگانۀ سلوک نزد ارباب طریقت را -که طهارت، توکل، توبه و عدل است- به آیههای قرآن مستند میکند و برای این ارکان، دو طبقۀ «ظاهر» و «باطن» برمیشمرد و آنها را به [[جنید بغدادی، جنید بن محمد|جنید بغدادی]] نسبت میدهد.<ref>ر.ک: همان، ص 25و26</ref> | رساله ذکریه با حمد و ستایش خداوند و درود بر پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) آغاز میشود. سپس، اشارهای به آیۀ «ألست» کرده و با استناد به آیۀ «فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات»(فاطر-32)، سه گروه «ظالمان، مقتصدان و سابقان» را از یکدیگر تمیز میدهد و به توصیف آنان میپردازد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 9و10</ref>[[همدانی، سید علی بن شهابالدین|همدانی]] در پایان رسالهاش ارکان چهارگانۀ سلوک نزد ارباب طریقت را -که طهارت، توکل، توبه و عدل است- به آیههای قرآن مستند میکند و برای این ارکان، دو طبقۀ «ظاهر» و «باطن» برمیشمرد و آنها را به [[جنید بغدادی، جنید بن محمد|جنید بغدادی]] نسبت میدهد.<ref>ر.ک: همان، ص 25و26</ref> |