۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
وجيزة في علم الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق'
جز (جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
اولين فصل كتاب به حجيت قول رجالى اختصاص يافته است. حجيت از جهت خبر و روايت، شهادت و خبرويت از جمله وجوه ذكرشده در اين باره است كه نويسنده به بررسى آن پرداخته است <ref>متن كتاب، ص 25 - 28</ref>. | اولين فصل كتاب به حجيت قول رجالى اختصاص يافته است. حجيت از جهت خبر و روايت، شهادت و خبرويت از جمله وجوه ذكرشده در اين باره است كه نويسنده به بررسى آن پرداخته است <ref>متن كتاب، ص 25 - 28</ref>. | ||
عنوان «اصحاب اجماع» اصطلاحى در علم رجال است كه بر گروهى ويژه از راويان احاديث در سده‌هاى دوم و سوم هجرى قمرى اطلاق مى‌شود كه از بزرگان پرورش‌يافته مكتب امام باقر، امام | عنوان «اصحاب اجماع» اصطلاحى در علم رجال است كه بر گروهى ويژه از راويان احاديث در سده‌هاى دوم و سوم هجرى قمرى اطلاق مى‌شود كه از بزرگان پرورش‌يافته مكتب امام باقر، [[امام صادق]]، امام كاظم و امام رضا(ع) بشمار مى‌روند و بر تصديق رواياتشان و نيز مقام علمى و فقاهتشان اجماع شده است. اساس پيدايش اين اصطلاح از نظر تاريخى، به اواخر سده سوم و اوائل سده چهارم هجرى قمرى بازمى‌گردد كه در تعبيرات برخى چهره‌هاى رجالى معروف امامى مانند ابوعمرو كشى در چند جاى كتاب رجالى وى آمده و پس از آن در سده‌هاى بعد ميان رجاليان شكل گرفته است. نويسنده اين موضوع را در فصل دوم در پنج شماره مورد بررسى قرار داده است <ref>همان، ص 29 - 33</ref>. | ||
از ديگر مباحثى كه در كتاب به آن پرداخته شده، معناى «صحت» از ديدگاه متأخرين است. به اعتقاد نويسنده، متأخرين صحت را بدين معنا مى‌دانند كه رجال روايت، امامى عادل باشند كه با ديدگاه قدما تفاوت داشته است <ref>همان، ص 41 - 42</ref>. | از ديگر مباحثى كه در كتاب به آن پرداخته شده، معناى «صحت» از ديدگاه متأخرين است. به اعتقاد نويسنده، متأخرين صحت را بدين معنا مى‌دانند كه رجال روايت، امامى عادل باشند كه با ديدگاه قدما تفاوت داشته است <ref>همان، ص 41 - 42</ref>. | ||