۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
وجيزة في علم الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
«اقسام حديث»، از ديگر عناوين مورد بحث است. قدما، خبر را به دو قسم صحيح و غير صحيح تقسيم مى‌كردند و لكن متأخرين خبر را به چهار قسم صحيح، حسن، موثق و ضعيف تقسيم كرده‌اند. اين تقسيم در زمان ابن طاووس اتفاق افتاد و در زمان علامه مشهور شد <ref>همان، ص 89 - 90</ref>. | «اقسام حديث»، از ديگر عناوين مورد بحث است. قدما، خبر را به دو قسم صحيح و غير صحيح تقسيم مى‌كردند و لكن متأخرين خبر را به چهار قسم صحيح، حسن، موثق و ضعيف تقسيم كرده‌اند. اين تقسيم در زمان ابن طاووس اتفاق افتاد و در زمان علامه مشهور شد <ref>همان، ص 89 - 90</ref>. | ||
بحث از «تحمل روايت»، آخرين مطلب كتاب است. نويسنده از هفت طريق براى تحمل روايت نام برده كه از آن جمله است: سماع، قرائت، اجازه، مكاتبه و اعلام. نويسنده، آخرين راه را «وجاده» دانسته است. وجاده بدين معناست كه خبر را به خط امام يا شيخ يا كسى كه به او امر شده بيابد. در انتهاى اين فصل از كتاب فقه منسوب به امام رضا(ع) به‌عنوان مثالى براى وجاده ارائه شده است. اين كتاب را امير حسين بن حيدر، سبط محقق كركى در زمان مجاورت بيت‌الله‌الحرام نزد گروهى از شيعيان كه به زيارت خانه خدا آمده بود، يافته و آن را استنساخ مى‌كند، سپس به اصفهان آورده و بر علامه مجلسى عرضه مى‌كند <ref>همان، ص 91 - 98</ref>. | بحث از «تحمل روايت»، آخرين مطلب كتاب است. نويسنده از هفت طريق براى تحمل روايت نام برده كه از آن جمله است: سماع، قرائت، اجازه، مكاتبه و اعلام. نويسنده، آخرين راه را «وجاده» دانسته است. وجاده بدين معناست كه خبر را به خط امام يا شيخ يا كسى كه به او امر شده بيابد. در انتهاى اين فصل از كتاب فقه منسوب به امام رضا(ع) به‌عنوان مثالى براى وجاده ارائه شده است. اين كتاب را امير حسين بن حيدر، سبط محقق كركى در زمان مجاورت بيت‌الله‌الحرام نزد گروهى از شيعيان كه به زيارت خانه خدا آمده بود، يافته و آن را استنساخ مى‌كند، سپس به اصفهان آورده و بر [[علامه مجلسى]] عرضه مى‌كند <ref>همان، ص 91 - 98</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||