۱۰۶٬۵۵۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سر الفتوح ناظر بر پرواز روح بهضمیمه رساله فقهای حکیم'''، نوشته سید محمدحسین حسینی | '''سر الفتوح ناظر بر پرواز روح بهضمیمه رساله فقهای حکیم'''، نوشته [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|سید محمدحسین حسینی طهرانی]]، معروف به [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] (1374-1305ش)، فیلسوف، عارف و فقیه شیعه است. سر الفتوح نقدی بر کتاب پرواز روح از [[سید حسن ابطحی]] (1394-1314ش) است که در آن به شرح ۴ سال آشنایی نزدیکش با حاج ملا آقاجان زنجانی و نیز به شرح زندگی برخی استادانش پرداخته است. | ||
«سر الفتوح»، در حیات طهرانی به چاپ نرسید. پس از وی، فرزند او، سید محمد حسین حسینی طهرانی، تعلیقههایی بر آن افزود.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص79</ref> | «سر الفتوح»، در حیات [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|طهرانی]] به چاپ نرسید. پس از وی، فرزند او، سید محمد حسین حسینی طهرانی، تعلیقههایی بر آن افزود.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص79</ref> | ||
طهرانی در سه محور به نقد کتاب میپردازد: نخست: در باره بینیازی از استاد و مربی کامل در سیر و سلوک، دوم: درباره انتقاد از خواندن دانش فلسفه، و سوم: در باره نهایت سیر که به شناخت ولی مطلق -حضرت حجت(عج)-منتهی میشود.<ref>ر.ک: همان، ص23-21</ref> او اشارهای نیز به استاد و مراد ابطحی، حاج ملا آقا جان زنجانی، میکند و به برخی اشتباهات او در پاسخ به شاگردان سید علی قاضی میپردازد.<ref>ر.ک: همان، ص110</ref> | [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|طهرانی]] در سه محور به نقد کتاب میپردازد: نخست: در باره بینیازی از استاد و مربی کامل در سیر و سلوک، دوم: درباره انتقاد از خواندن دانش فلسفه، و سوم: در باره نهایت سیر که به شناخت ولی مطلق -حضرت حجت(عج)-منتهی میشود.<ref>ر.ک: همان، ص23-21</ref> او اشارهای نیز به استاد و مراد ابطحی، حاج ملا آقا جان زنجانی، میکند و به برخی اشتباهات او در پاسخ به شاگردان [[قاضی تبریزی، سید علی|سید علی قاضی]] میپردازد.<ref>ر.ک: همان، ص110</ref> | ||
این اثر به ظاهر کم حجم، با قلمی تخصصی برای مخاطبان خاص نوشته شده است. از این رو، گاه برخی از واژههای دشوار، کلمات عربی و برخی واژگان غیرزنده در زبان کنونی از سرعت مطالعۀ این نوشتار میکاهند.<ref>ر.ک: همان، ص66</ref> | این اثر به ظاهر کم حجم، با قلمی تخصصی برای مخاطبان خاص نوشته شده است. از این رو، گاه برخی از واژههای دشوار، کلمات عربی و برخی واژگان غیرزنده در زبان کنونی از سرعت مطالعۀ این نوشتار میکاهند.<ref>ر.ک: همان، ص66</ref> | ||
==فقهای حکیم==نوشته سید محمد حسین حسینی | ==فقهای حکیم==نوشته [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|سید محمد حسین حسینی طهرانی]]، معروف به [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] (1374ش-1305ش) فیلسوف، عارف و فقیه شیعه است که با مقدمه و تعلیقههای فرزند او، سید محمد حسین حسینی طهرانی، چاپ شده است. نویسنده در این کتاب به جایگاه دانش حکمت و فلسفه در اسلام پرداخته و خواسته است دیدگاه برخی عالمان دین را که با این دانش میستیزند، نقد کند.<ref>ر.ک: همان، ص160</ref>در مقدمه کتاب، آیههایی که واژه حکمت در آنها آمده، معنایابی شده است و دیدگاه برخی از عالمان معاصر درباره آنها و نیز نگاه علامه مجلسی به حکیمان و فیلسوفان آورده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص160 و 166 و 168 و 179</ref> | ||
نویسنده نیز فقیهانی را که دانش حکمت را آموختهاند، برمیشمرد.<ref>ر.ک: همان، ص220-200</ref>و به این نکته گوشزد میکند که بدون درک عقلی از آیههای قرآن نمیتوان به فهم صائبی از این مصحف کریم دستیافت.<ref>ر.ک: همان، ص225-223</ref>و آدمی با استغناگرفتن از برهانهای عقلی، خود را از درک استدلالهای عقلی که در روایتها و احادیث آمده است، محروم میکند.<ref>ر.ک: همان، ص228</ref> | نویسنده نیز فقیهانی را که دانش حکمت را آموختهاند، برمیشمرد.<ref>ر.ک: همان، ص220-200</ref>و به این نکته گوشزد میکند که بدون درک عقلی از آیههای قرآن نمیتوان به فهم صائبی از این مصحف کریم دستیافت.<ref>ر.ک: همان، ص225-223</ref>و آدمی با استغناگرفتن از برهانهای عقلی، خود را از درک استدلالهای عقلی که در روایتها و احادیث آمده است، محروم میکند.<ref>ر.ک: همان، ص228</ref> |