سر الفتوح ناظر بر پرواز روح

    از ویکی‌نور
    سر الفتوح ناظر بر پرواز روح
    سر الفتوح ناظر بر پرواز روح
    پدیدآورانحسینی طهرانی، محمدحسین (نويسنده)
    عنوان‌های دیگررساله فقهای حکیم
    ناشرعلامه طباطبايی
    مکان نشرایران - مشهد مقدس
    سال نشر1435ق
    چاپ1
    شابک978-600-5738-25-4
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    آ7 الف2083 55/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سر الفتوح ناظر بر پرواز روح به‌ضمیمه رساله فقهای حکیم، نوشته سید محمدحسین حسینی طهرانی، معروف به علامه طهرانی (1374-1305ش)، فیلسوف، عارف و فقیه شیعه است. سر الفتوح نقدی بر کتاب پرواز روح از سید حسن ابطحی (1394-1314ش) است که در آن به شرح ۴ سال آشنایی نزدیکش با حاج ملا آقاجان زنجانی و نیز به شرح زندگی برخی استادانش پرداخته است.

    «سر الفتوح»، در حیات طهرانی به چاپ نرسید. پس از وی، فرزند او، سید محمد حسین حسینی طهرانی، تعلیقه‌هایی بر آن افزود.[۱]

    طهرانی در سه محور به نقد کتاب می‌پردازد: نخست: در باره بی‌نیازی از استاد و مربی کامل در سیر و سلوک، دوم: درباره انتقاد از خواندن دانش فلسفه، و سوم: در باره نهایت سیر که به شناخت ولی مطلق -حضرت حجت(عج)-‌منتهی می‌شود.[۲] او اشاره‌ای نیز به استاد و مراد ابطحی، حاج ملا آقا جان زنجانی، می‌کند و به برخی اشتباهات او در پاسخ به شاگردان سید علی قاضی می‌پردازد.[۳]

    این اثر به ظاهر کم حجم، با قلمی تخصصی برای مخاطبان خاص نوشته شده است. از این رو، گاه برخی از واژه‌های دشوار، کلمات عربی و برخی واژگان غیرزنده در زبان کنونی از سرعت مطالعۀ این نوشتار می‌کاهند.[۴]

    فقهای حکیم

    نوشته سید محمد حسین حسینی طهرانی، معروف به علامه طهرانی (1374ش-1305ش) فیلسوف، عارف و فقیه شیعه است که با مقدمه و تعلیقه‌های فرزند او، سید محمد حسین حسینی طهرانی، چاپ شده است. نویسنده در این کتاب به جایگاه دانش حکمت و فلسفه در اسلام پرداخته و خواسته است دیدگاه برخی عالمان دین را که با این دانش می‌ستیزند، نقد کند.[۵]در مقدمه کتاب، آیه‌هایی که واژه حکمت در آن‌ها آمده، معنایابی شده است و دیدگاه برخی از عالمان معاصر درباره آن‌ها و نیز نگاه علامه مجلسی به حکیمان و فیلسوفان آورده شده است.[۶]

    نویسنده نیز فقیهانی را که دانش حکمت را آموخته‌اند، برمی‌شمرد.[۷]و به این نکته گوشزد می‌کند که بدون درک عقلی از آیه‌های قرآن نمی‌توان به فهم صائبی از این مصحف کریم دست‌یافت.[۸]و آدمی با استغناگرفتن از برهان‌های عقلی، خود را از درک استدلال‌های عقلی که در روایت‌ها و احادیث آمده است، محروم می‌کند.[۹]

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص‌79
    2. ر.ک: همان، ص‌23-21
    3. ر.ک: همان، ص‌110
    4. ر.ک: همان، ص‌66
    5. ر.ک: همان، ص‌160
    6. ر.ک: همان، ص‌160 و 166 و 168 و 179
    7. ر.ک: همان، ص‌220-200
    8. ر.ک: همان، ص‌225-223
    9. ر.ک: همان، ص‌228

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب
    2. متن کتاب

    وابسته‌ها