پرش به محتوا

ابوعوانه، یعقوب بن اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ش' به 'ابن‌ ش'
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ا' به 'ابن‌ ا')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ش' به 'ابن‌ ش')
خط ۴۲: خط ۴۲:
وی در مرو از محمد بن عبدالله بن قهزاد، در نیشابور از محمد بن یحیی ذخلی و مسلم بن حجاج و محمد بن رجاء بن سندی اسفراینی و ابوحاتم رازی، در فارس از یعقوب بن سفیان فسوی، در بغداد از سعدان بن نصر بزاز، در بصره از عمر بن شبه نمیری در کوفه از محمد بن اسماعیل أحمسی، در مکه از محمد بن عبدالله بن یزید مقری، در مصر از یونس بن عبدالاعلی صدفی، در رمله از موهب بن یزید رملی، در دمشق از شعیب بن عمر، در مصیصه از یوسف بن سعید بن سالم، در حمص از عطیه بن بقیه بن ولید، در رها از عبدالسلام بن ابن‌فروه رهاوی، در موصل از علی بن حرب طائی، در صنعای یمن از ابراهیم بن بره صنعانی و اسحاق بن ابراهیم دبری، در واسط از احد بن سنان قطان، در اهواز از موسی بن سفیان جند‌یشاپوری، در اصفهان از یونس بن حبیب و در گرگان از احمد بن یحیی سابری و جماعت زیاد دیگری سماع حدیث کرد<ref>همان، ص32</ref>.
وی در مرو از محمد بن عبدالله بن قهزاد، در نیشابور از محمد بن یحیی ذخلی و مسلم بن حجاج و محمد بن رجاء بن سندی اسفراینی و ابوحاتم رازی، در فارس از یعقوب بن سفیان فسوی، در بغداد از سعدان بن نصر بزاز، در بصره از عمر بن شبه نمیری در کوفه از محمد بن اسماعیل أحمسی، در مکه از محمد بن عبدالله بن یزید مقری، در مصر از یونس بن عبدالاعلی صدفی، در رمله از موهب بن یزید رملی، در دمشق از شعیب بن عمر، در مصیصه از یوسف بن سعید بن سالم، در حمص از عطیه بن بقیه بن ولید، در رها از عبدالسلام بن ابن‌فروه رهاوی، در موصل از علی بن حرب طائی، در صنعای یمن از ابراهیم بن بره صنعانی و اسحاق بن ابراهیم دبری، در واسط از احد بن سنان قطان، در اهواز از موسی بن سفیان جند‌یشاپوری، در اصفهان از یونس بن حبیب و در گرگان از احمد بن یحیی سابری و جماعت زیاد دیگری سماع حدیث کرد<ref>همان، ص32</ref>.


به‌علاوه در «المسند» خود، از مشایخ و استادانی چون پدرش اسحاق ابن‌ ابراهیم، ابوداود سجستانی، ابوحاتم رازی، ابوزرعه رازی، ابراهیم حربی، ابن‌ ابی‌الدنیا، یونس بن عبدالاعلی، ابوزرعه دمشقی، ابن‌شبه نمیری و عبدالله بن احمد بن حنبل نام برده است. او در مصر، فقه شافعی را از ربیع بن سلیمان مرادی و ابوابراهیم مزنی فرا گرفت و به‌طوری‌که گفته می‌شود، نخستین کس بود که مذهب و کتاب‌های شافعی را در اسفراین، رواج داد<ref>ر.ک: ناجی، محمدرضا، ج6، ص78</ref>.
به‌علاوه در «المسند» خود، از مشایخ و استادانی چون پدرش اسحاق ابن‌ ابراهیم، ابوداود سجستانی، ابوحاتم رازی، ابوزرعه رازی، ابراهیم حربی، ابن‌ ابی‌الدنیا، یونس بن عبدالاعلی، ابوزرعه دمشقی، ابن‌ شبه نمیری و عبدالله بن احمد بن حنبل نام برده است. او در مصر، فقه شافعی را از ربیع بن سلیمان مرادی و ابوابراهیم مزنی فرا گرفت و به‌طوری‌که گفته می‌شود، نخستین کس بود که مذهب و کتاب‌های شافعی را در اسفراین، رواج داد<ref>ر.ک: ناجی، محمدرضا، ج6، ص78</ref>.