۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنخ' به 'ابن خ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنا' به 'ابن ا') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
وی در مرو از محمد بن عبدالله بن قهزاد، در نیشابور از محمد بن یحیی ذخلی و مسلم بن حجاج و محمد بن رجاء بن سندی اسفراینی و ابوحاتم رازی، در فارس از یعقوب بن سفیان فسوی، در بغداد از سعدان بن نصر بزاز، در بصره از عمر بن شبه نمیری در کوفه از محمد بن اسماعیل أحمسی، در مکه از محمد بن عبدالله بن یزید مقری، در مصر از یونس بن عبدالاعلی صدفی، در رمله از موهب بن یزید رملی، در دمشق از شعیب بن عمر، در مصیصه از یوسف بن سعید بن سالم، در حمص از عطیه بن بقیه بن ولید، در رها از عبدالسلام بن ابنفروه رهاوی، در موصل از علی بن حرب طائی، در صنعای یمن از ابراهیم بن بره صنعانی و اسحاق بن ابراهیم دبری، در واسط از احد بن سنان قطان، در اهواز از موسی بن سفیان جندیشاپوری، در اصفهان از یونس بن حبیب و در گرگان از احمد بن یحیی سابری و جماعت زیاد دیگری سماع حدیث کرد<ref>همان، ص32</ref>. | وی در مرو از محمد بن عبدالله بن قهزاد، در نیشابور از محمد بن یحیی ذخلی و مسلم بن حجاج و محمد بن رجاء بن سندی اسفراینی و ابوحاتم رازی، در فارس از یعقوب بن سفیان فسوی، در بغداد از سعدان بن نصر بزاز، در بصره از عمر بن شبه نمیری در کوفه از محمد بن اسماعیل أحمسی، در مکه از محمد بن عبدالله بن یزید مقری، در مصر از یونس بن عبدالاعلی صدفی، در رمله از موهب بن یزید رملی، در دمشق از شعیب بن عمر، در مصیصه از یوسف بن سعید بن سالم، در حمص از عطیه بن بقیه بن ولید، در رها از عبدالسلام بن ابنفروه رهاوی، در موصل از علی بن حرب طائی، در صنعای یمن از ابراهیم بن بره صنعانی و اسحاق بن ابراهیم دبری، در واسط از احد بن سنان قطان، در اهواز از موسی بن سفیان جندیشاپوری، در اصفهان از یونس بن حبیب و در گرگان از احمد بن یحیی سابری و جماعت زیاد دیگری سماع حدیث کرد<ref>همان، ص32</ref>. | ||
بهعلاوه در «المسند» خود، از مشایخ و استادانی چون پدرش اسحاق | بهعلاوه در «المسند» خود، از مشایخ و استادانی چون پدرش اسحاق ابن ابراهیم، ابوداود سجستانی، ابوحاتم رازی، ابوزرعه رازی، ابراهیم حربی، ابن ابیالدنیا، یونس بن عبدالاعلی، ابوزرعه دمشقی، ابنشبه نمیری و عبدالله بن احمد بن حنبل نام برده است. او در مصر، فقه شافعی را از ربیع بن سلیمان مرادی و ابوابراهیم مزنی فرا گرفت و بهطوریکه گفته میشود، نخستین کس بود که مذهب و کتابهای شافعی را در اسفراین، رواج داد<ref>ر.ک: ناجی، محمدرضا، ج6، ص78</ref>. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
حاکم نیشابوری از ابوعوانه یاد کرده و گفته است که در احادیثی که وی استماع کرده بود و در المسند وی ثبت است، نظر کردم، صحیح بود. آخرین روایتکننده از ابوعوانه اسفراینی، ابوسعد محمد بن عبدالرحمان کنجرودی است که در زمره شاگردان ابوعوانه به شمار میرود<ref>همان، ص33</ref>. | حاکم نیشابوری از ابوعوانه یاد کرده و گفته است که در احادیثی که وی استماع کرده بود و در المسند وی ثبت است، نظر کردم، صحیح بود. آخرین روایتکننده از ابوعوانه اسفراینی، ابوسعد محمد بن عبدالرحمان کنجرودی است که در زمره شاگردان ابوعوانه به شمار میرود<ref>همان، ص33</ref>. | ||
ابوعوانه زمانی که در مصیصه به تحصیل دانش حدیث اشتغال داشته، نامهای به برادرش محمد | ابوعوانه زمانی که در مصیصه به تحصیل دانش حدیث اشتغال داشته، نامهای به برادرش محمد ابن اسحاق نوشته است. این دو بیت، از آن نامه است در فراق برادر: | ||
'''فإن نحن التقینا قبل موت/ شفینا النفس من مضض العتاب | '''فإن نحن التقینا قبل موت/ شفینا النفس من مضض العتاب | ||
و إن سبقت بنا أیدی المنایا/ فکم من غائب تحت الترابی''' | و إن سبقت بنا أیدی المنایا/ فکم من غائب تحت الترابی''' |