۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ بن مايههای قرآنی ادب عربی «قرآن و مدرسههای نحو» «تاريخ ادبيات عرب» را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به بنمايههای قرآنی ادب عربی «قرآن و مدرسههای نحو» «تاريخ ادبيات عرب» منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''بنمایههای قرآنی ادب عربی'''، تألیف محمدحسن ربانی (متولد 1343ش)، نقش قرآن کریم در شکوفایی و پیشرفت علوم ادبی و بلاغی عرب را مورد مطالعه قرار داده است. | '''بنمایههای قرآنی ادب عربی'''، تألیف [[ربانی، محمدحسن|محمدحسن ربانی]] (متولد 1343ش)، نقش قرآن کریم در شکوفایی و پیشرفت علوم ادبی و بلاغی عرب را مورد مطالعه قرار داده است. | ||
کتاب، مشتمل بر پیشگفتار، مقدمه، سه بخش و خاتمه است. هر بخش مشتمل بر فصولی است. این نوشتار در چهار بخش تدوین شده است: | کتاب، مشتمل بر پیشگفتار، مقدمه، سه بخش و خاتمه است. هر بخش مشتمل بر فصولی است. این نوشتار در چهار بخش تدوین شده است: | ||
بخش اول، به تکوین لغت عرب و نقش قرآن در شکوفایی آن میپردازد و به سبکهای تألیف معاجم لغوی و شرح پارهای از اصطلاحات درون لغوی و مشاهیر دانشمندان لغت اشاره دارد. همچنین در این بخش، به پارهای از کتابهای لغت نیز اشاره شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص14</ref>. | بخش اول، به تکوین لغت عرب و نقش قرآن در شکوفایی آن میپردازد و به سبکهای تألیف معاجم لغوی و شرح پارهای از اصطلاحات درون لغوی و مشاهیر دانشمندان لغت اشاره دارد. همچنین در این بخش، به پارهای از کتابهای لغت نیز اشاره شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص14</ref>. | ||
بخش دوم، درباره دانش صرف و اشتقاق است و شماری از کتابهای این علم را نیز بازمیشناساند. همچنین علم نحو، پیشینه و نقش قرآن در پیدایش آن مطرح شده است. در این بخش، برخی از کتابهای معروف علم نحو، مکتبهای نحوی و برخی از نحویان برجسته معرفی شده است. | بخش دوم، درباره دانش صرف و اشتقاق است و شماری از کتابهای این علم را نیز بازمیشناساند. همچنین علم نحو، پیشینه و نقش قرآن در پیدایش آن مطرح شده است. در این بخش، برخی از کتابهای معروف علم نحو، مکتبهای نحوی و برخی از نحویان برجسته معرفی شده است. «[[كتاب سيبويه و يليه تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب|الكتاب]]» تألیف [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، اولین کتاب نحوی است که [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سید محمدمهدی بحرالعلوم]] (متوفی 1212ق) درباره او گفته است: متقدمان و متأخران و تمام مردم در نحو، عیال سیبویه حساب میشوند<ref>ر.ک: همان؛ متن کتاب، ص202</ref>. | ||
بخش سوم، درباره علوم بلاغی است که قرآن ریشه اصلی آن شمرده میشود. در این بخش، به چند باب از بابهای فن بلاغت و فصاحت اشارهای اجمالی شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص14</ref>. قرآن در عصری نازل شد که فضای جزیرةالعرب با فصاحت و بلاغت بود. اگرچه گوشه و کنار حجاز تمدنهای کمرنگی وجود داشت، اما روحیه مردم حجاز به دنبال جنگ و نزاع میگشت. عدهای جزیرةالعرب را صاحب تمدن برجسته دانستهاند؛ بااینوجود، هر دو گروه معترف هستند که فصاحت و بلاغت در سرزمین حجاز در اوج خود بوده و شعرگویی عرب از بلاغت و فصاحت آنها حکایت دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص456</ref>. | بخش سوم، درباره علوم بلاغی است که قرآن ریشه اصلی آن شمرده میشود. در این بخش، به چند باب از بابهای فن بلاغت و فصاحت اشارهای اجمالی شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص14</ref>. قرآن در عصری نازل شد که فضای جزیرةالعرب با فصاحت و بلاغت بود. اگرچه گوشه و کنار حجاز تمدنهای کمرنگی وجود داشت، اما روحیه مردم حجاز به دنبال جنگ و نزاع میگشت. عدهای جزیرةالعرب را صاحب تمدن برجسته دانستهاند؛ بااینوجود، هر دو گروه معترف هستند که فصاحت و بلاغت در سرزمین حجاز در اوج خود بوده و شعرگویی عرب از بلاغت و فصاحت آنها حکایت دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص456</ref>. | ||